Όπως έγινε γνωστό μέσω του SPORT24, ο Φράνκο Μπαλντίνι θέλει να φέρει τον Ράφα Μπενίτεθ στον Παναθηναϊκό. Δε χρειάζονται συστάσεις για τον 65χρονο, καθώς ο Ισπανός έχει ένα από τα ισχυρότερα βιογραφικά που έχουν περάσει από το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο Παναθηναϊκός εδώ και αρκετό καιρό ψάχνει μια επιτυχημένη συνεργασία με προπονητή.
Έναν τεχνικό που θα τον επαναφέρει στις επιτυχίες, θα έχει συγκεκριμένο σχέδιο και τον τρόπο να μένει πιστός σε αυτό, θα εμπνέει τους ποδοσφαιριστές να αγωνίζονται για εκείνον και πάνω απ’ όλα να πείθει τον κόσμο και να κερδίσει και πάλι τη χαμένη εμπιστοσύνη του κόσμου του "Tριφυλλιού".
Ο Χρήστος Κόντης συνεχίζει επ’ αόριστον στον πράσινο πάγκο, αφού έχει φέρει ηρεμία και – εκτός της παρένθεσης με την Γκόου Αχέντ Ιγκλς – αποτελέσματα.
Η πρόσληψη του Φράνκο Μπαλντίνι ως προσωπικού συμβούλου του Γιάννη Αλαφούζου επί ποδοσφαιρικών θεμάτων θα φέρει αλλαγές και ανακατατάξεις στην πράσινη ΠΑΕ. Αργά ή γρήγορα, για να φτάσει η ομάδα στα πρότυπα που έχει κατά νου ο Ιταλός, θα τεθεί επί τάπητος το θέμα του προπονητή και φαίνεται πως προς αυτήν την κατεύθυνση κινείται ήδη ο έμπειρος σύμβουλος.
Ο Μπαλντίνι θέλει να δει στη συγκεκριμένη θέση έναν άνθρωπο με βιογραφικό, προσωπικότητα και μέγεθος, που θα δώσει στον Παναθηναϊκό το χαμένο μέταλλο του πρωταθλητή.
Ο εκλεκτός του Ιταλού σύμφωνα με πληροφορίες του SPORT24, είναι ο Ράφα Μπενίτεθ, για τον οποίο ήδη κινείται η πράσινη ΠΑΕ.
Τρεις φορές πρωταθλητής Ευρώπης έχοντας σηκώσει ένα Τσάμπιονς Λιγκ με τη Λίβερπουλ το 2005, ένα Κύπελλο ΟΥΕΦΑ με τη Βαλένθια το 2004 και ένα Γιουρόπα Λιγκ, ως προπονητής της Τσέλσι το 2013.
Παράλληλα έχει ανακηρυχθεί καλύτερος προπονητής της Ευρώπης τόσο το 2004, όσο και το 2005.
Μια τακτική ιδιοφυΐα, με επιμονή στη λεπτομέρεια, την ομαδική δουλειά και την πειθαρχία, που τα τελευταία χρόνια ψάχνει την ευκαιρία να επιστρέψει στις επιτυχίες.
Η αρχή μίας σπουδαίας καριέρας
Ο μικρός Ράφα γεννήθηκε στη Μαδρίτη στις 16 Απριλίου του 1960 και πριν ασχοληθεί με την προπονητική κυνήγησε το όνειρο του ποδοσφαιριστή.
Αγωνίστηκε ως μέσος κυρίως στην Καστίγια, την ομάδα υποδομής της Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ έφτασε να αγωνιστεί και ως διεθνής με την Εθνική ομάδα της Ισπανίας στο Παγκόσμιο Πανεπιστημιακό Πρωτάθλημα του 1981, σε ηλικία 21 ετών.
Εκεί, δυστυχώς για τον ίδιο, αποκόμισε έναν σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο, τον οποίο ποτέ δεν άφησε πίσω του αγωνιστικά και πιθανότατα τον ώθησε στην προπονητική.
Αφού αποσύρθηκε από τη δράση, σε ηλικία μόλις 26 ετών, αμέσως ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα ως τεχνικός, αναλαμβάνοντας την Κ18 της Ρεάλ.
Εκεί εργάσθηκε επτά ολόκληρα χρόνια, μέχρι το 1993, όταν στα 33 του πλέον έγινε βοηθός προπονητή στην πρώτη ομάδα της Ρεάλ Μαδρίτης.
Για 38 αγώνες ήταν στο πλευρό του Μπενίτο Φλόρο και για άλλους 12 δίπλα στον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, ενώ παράλληλα ήταν και πρώτο προπονητής της Β’ ομάδας, της Καστίγια, στην οποία αγωνιζόταν 13 χρόνια νωρίτερα.
Ένας άγουρος τεχνικός που ωρίμασε
Η πρώτη σπουδαία ευκαιρία του δόθηκε το 1995, όταν ανέλαβε ως πρώτος προπονητής την Βαγιαδολίδ, η οποία αγωνιζόταν στη La Liga. Τα πράγματα φάνηκαν δύσκολα καθώς σε 29 παιχνίδια που κάθησε στον πάγκο της, ο Μπενίτεθ έγραψε μόλις 5 νίκες, ενώ ηττήθηκε σχεδόν στα μισά (14 από τα 29 παιχνίδια).
Στη συνέχεια δοκιμάστηκε στην Οσασούνα, η οποία εκείνη την περίοδο έπαιζε στη δεύτερη κατηγορία της Ισπανίας. Σίγουρα ήταν μία ομάδα που θα κυνηγούσε την άνοδο, όμως σε μόλις 9 ματς που άντεξε στον πάγκο της, δεν μπόρεσε να δείξει θετικά πράγματα για τη δουλειά του.
Απολύθηκε με μόλις 1 νίκη, 4 ισοπαλίες και 4 ήττες.
Βέβαια ο επιμένων και ο άξιος νικά και ο Μπενίτεθ ήταν και άξιος και επιμένων.
Η τρίτη ευκαιρία που του δόθηκε, ήταν και η φαρμακερή.
Τον Ιούλιο του 1997 ο Ισπανός ανέλαβε τον πάγκο της Εξτρεμαδούρα, μιας ομάδας που είχε μόλις υποβιβαστεί στη La Liga 2 και θα κυνηγούσε την επιστροφή της στη μεγάλη κατηγορία.
Η σεζόν ήταν πολύ καλή, ο Μπενίτεθ οδήγησε την ομάδα του στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας, μόλις 3 βαθμούς πίσω από την πρώτη Αλαβές και μαζί κέρδισαν την απευθείας άνοδο στη La Liga.
Η Εξτρεμαδούρα του Μπενίτεθ απέναντι στην Μπαρσελόνα
Την επόμενη σεζόν πάλεψε μέχρι την τελευταία αγωνιστική για την παραμονή, την οποία δεν εξασφάλισε για ένα βαθμό. Αυτό οδήγησε την Εξτρεμαδούρα σε μπαράζ υποβιβασμού απέναντι στη Ράγιο όπου και ηττήθηκε.
Η κρίσιμη περίοδος
Παρά τον υποβιβασμό, ο Ράφα είχε ήδη ξεκινήσει να φτιάχνει το όνομα και τη φήμη του.
Μετά το τέλος της συνεργασίας του με την Εξτρεμαδούρα, τη σεζόν 1999-2000 ο Ισπανός έκανε ένα επιμορφωτικό διάλειμμα σε Ιταλία και Αγγλία όπου μελέτησε σύγχρονες τακτικές.
Αυτή η περίοδος θεωρείται κρίσιμη στη διαμόρφωση του “Benítez style”, ενός προπονητή-αναλυτή, που είναι σχεδόν εμονικός με τακτικές λεπτομέρειες και πειθαρχία.
Την επόμενη σεζόν επέστρεψε στους πάγκους αναλαμβάνοντας την Τενερίφη την οποία ανέβασε σε μία σεζόν στη La Liga.
Ατλέτικο Μαδρίτης – Τενερίφη 1-2 (2000)
Εκεί συνεργάστηκε με ποδοσφαιριστές όπως ο Λουίς Γκαρσία, ο Κούρο Τόρες, αλλά και ο Μίστα, παίκτες που τον ακολούθησαν αφού εκείνη η χρονιά ήταν το εισιτήριό του για την πραγματική πρόκληση.
Βαλένθια, η ευκαιρία της ζωής του
Η Βαλένθια, που στις αρχές του αιώνα δεν είχε καμία σχέση με τη σημερινή ομάδα, έδωσε την ευκαιρία στον 41 ετών Μπενίτεθ να αναλάβει μία ομάδα του υψηλότερου δυνατού επιπέδου.
Οι νυχτερίδες πρωταγωνιστούσαν στο Ισπανικό ποδόσφαιρο, χωρίς όμως να ανταγωνίζονται το δίπολο της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα για πολλά χρόνια.
Πριν την έλευση του Ισπανού είχαν να επιδείξουν ένα κύπελλο Ισπανίας και το Ιντερτότο τη σεζόν 1998-1999 και ένα Σούπερ Καπ την αμέσως επόμενη.
Πριν από αυτά, ο προηγούμενος τίτλος απείχε τουλάχιστον 20 χρόνια, ενώ το πρωτάθλημα συγκεκριμένα, στη Βαλένθια είχαν να το δουν 30 χρόνια.
Το συναπάντημα όμως με τον Μπενίτεθ ήταν από αυτά που έπρεπε να γίνουν. Ο Ισπανός απογείωσε την ομάδα και της έδωσε από την πρώτη χρονιά αυτό που της έλειπε για μία ολόκληρη γενιά.
Το καλοκαίρι του 2002 βρήκε τη Βαλένθια του Μπενίτεθ Πρωταθλήτρια Ισπανίας, μαζί με ένα εισιτήριο για το Τσάμπιονς Λιγκ.
Η Ευρωπαϊκή πορεία παράλληλα με τις απαιτήσεις της La Liga δυσκόλεψαν την επόμενη σεζόν. Οι νυχτερίδες εκείνη την περίοδο δεν έπαιζαν απλά για τη συμμετοχή στην Ευρώπη.
Άλλωστε ήταν νωπές οι αναμνήσεις των δύο συνεχόμενων χαμένων τελικών, το 2000 από τη Ρεάλ και το 2001 στα πέναλτι από την Μπάγερν.
Το βράδυ που συστήθηκε στη Λίβερπουλ
Τη σεζόν 2002-2003 με τον Μπενίτεθ στον πάγκο η Βαλένθια έφτασε “μισό” γκολ μακριά από την τετράδα, καθώς αποκλείστηκε από την Ίντερ στα προημιτελικά, λόγω εκτός έδρας γκολ.
Παράλληλα τερμάτισε μόλις στην 5η θέση στο πρωτάθλημα γεγονός που υποχρέωσε τη Βαλένθια να αγωνιστεί στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ την επόμενη σεζόν.
Αυτό που έμοιαζε ως δυστυχές σενάριο, έμελλε να είναι και η δίοδος προς την ευρωπαϊκή επιτυχία καθώς οι νυχτερίδες το βράδυ της 19ης Μαΐου του 2004 επικράτησαν 2-0 της Μαρσέιγ στον τελικό του Γκέτεμποργκ και σήκωσαν το Κύπελλο UEFA στον σουηδικό ουρανό.
Ο τελικός του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ στο Γκέτεμποργκ
Παράλληλα είχαν ήδη εξασφαλίσει, αρκετές αγωνιστικές πριν το τέλος και το δεύτερο πρωτάθλημα της περιόδου Μπενίτεθ και τελευταίο της ομάδας μέχρι σήμερα.
Συνολικά στη Βαλένθια ο Ισπανός κατέκτησε 2 Πρωταθλήματα και 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, ενώ σε 160 αναμετρήσεις, πέτυχε 89 νίκες 38 ισοπαλίες και 33 ήττες.
Στη Βαλένθια γράφτηκε η εισαγωγή, αλλά η Ιστορία στο Λίβερπουλ
Το καλοκαίρι του 2004, έπειτα από τρεις άκρως επιτυχημένες σεζόν στη Βαλένθια, είχε έρθει η ώρα της απόλυτης πρόκλησης για τον Μπενίτεθ.
Για πρώτη φορά κλήθηκε να αφήσει την πατρίδα του και μάλιστα για ένα από τα μεγαλύτερα κλαμπ της Ευρώπης, τη Λίβερπουλ.
Ο Ράφα την πρώτη του σεζόν στη Βαλένθια έγραψε ιστορία κατακτώντας το πρώτο πρωτάθλημα της ομάδας μετά από 30 χρόνια.
Στο Λίβερπουλ, η Ιστορία που γράφτηκε την πρώτη του χρονιά επισκιάζει πλήρως κάθε προηγούμενο.
Η πρώτη σεζόν στην Πρέμιερ Λιγκ για την ομάδα του Μπενίτεθ δεν ήταν και τόσο εύκολη. Οριακά πρόλαβε την 5η θέση που της εξασφάλιζε την είσοδο στα προκριματικά του Champion League για την επόμενη σεζόν.
Στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση εκείνης της σεζόν όμως μετά από μία σπουδαία πορεία, οι "Ρεντς" έφτασαν μέχρι το τέλος του δρόμου.
Ο σπουδαίος τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ του 2005
Εκεί στις 25 Μαΐου του 2005, στην Κωνσταντινούπολη, για 45 λεπτά φαινόταν πως ο Ισπανός θα ζούσε ένα από τα πιο δύσκολα βράδια της καριέρας του.
Απέναντι στη σπουδαία Μίλαν του Αντσελότι η Λίβερπουλ υπέφερε στο πρώτο μισό.
Μαλντίνι, Κρέσπο, Σεβτσένκο και Κακά, είχαν κάνει άνω κάτω τους "Ρεντς" και πήγαν στα αποδυτήρια προηγούμενοι με 3-0.
Η σπουδαιότερη ανατροπή στην ιστορία των τελικών του Τσάμπιονς Λιγκ όμως, είχε μόλις ξεκινήσει.
Χρειάστηκαν 15 μόλις λεπτά για τη Λίβερπουλ που σε αντίθεση με κάθε άλλη ομάδα βγήκε στο δεύτερο μέρος για να γυρίσει το παιχνίδι.
Όπως έγινε αργότερα γνωστό ο Μπενίτεθ είχε πει στα αποδυτήρια:
"Πρέπει να σκοράρουμε ένα γκολ, δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε γιατί δουλέψαμε πολύ σκληρά για να φτάσουμε στον τελικό. Κρατήστε ψηλά το κεφάλι".
Και αυτό έκαναν, στο 60′ ο φωτεινός πίνακας έγραφε 3-3. Τζέραρντ, Σμίτσερ και Τσάμπι Αλόνσο έκαναν τη δουλειά και το μόνο που απέμενε ήταν ο Ζέρζι Ντούντεκ να αποφασίσει πως η Λίβερπουλ θα σηκώσει το τρόπαιο, πιάνοντας δύο πέναλτι στην ψυχοφθόρο διαδικασία.
Η εκδίκηση της Μίλαν
Δύο χρόνια αργότερα Μπενίτεθ και Αντσελότι συναντήθηκαν ξανά, αυτήν τη φορά στην Αθήνα, με το ίδιο διακύβευμα.
Ο τελικός του ΟΑΚΑ ήταν "επανάληψη" του ιστορικού τελικού του 2005, με τους Μιλανέζους αυτή τη φορά να παίρνουν την εκδίκησή τους με δύο γκολ του Φίλιπο Ινζάγκι.
Το τελικό 2-1 είχε κάνει ο Ντιρκ Κάιτ στο 89ο λεπτό.
Τα έξι σπουδαιότερα χρόνια της καριέρας του
Ο Ράφα έμεινε συνολικά έξι χρόνια στη Λίβερπουλ και το μόνο που του έλλειψε ήταν ένα πρωτάθλημα, το οποίο συνέχισε να λείπει στους "Κόκκινους" μέχρι την εποχή του Γιούργκεν Κλοπ.
Σε αυτό το διάστημα εκτός από το Τσάμπιονς Λιγκ, ο Μπενίτεθ κατέκτησε ένα Κύπελλο, ένα Σούπερ Καπ Αγγλίας και ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ.
Στην Πρέμιερ Λιγκ, η καλύτερη σεζόν του ήταν το 2008-2009, όταν τερμάτισε στη 2η θέση, μόλις 4 βαθμούς πίσω, από τη μόνιμη Πρωταθλήτρια, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
Στα έξι αυτά χρόνια όμως, δεν έχασε ποτέ την πρώτη τετράδα, που οδηγούσε στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, εκτός από την τελευταία του, το 2010 όταν τερμάτισε στην 7η θέση προτού αποχωρήσει.
Από τη Λίβερπουλ μέχρι το ευρωπαϊκό με την Τσέλσι
Με καμία ομάδα δεν ταυτίστηκε ο Ισπανός, όσο με τη Λίβερπουλ.
Ο επόμενος σταθμός του ήταν η Ίντερ, όπου κάθισε μόλις 25 αναμετρήσεις σηκώνοντας το Σούπερ Καπ Ιταλίας αλλά και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων του 2010, αφού οι Μιλανέζοι είχαν κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ την προηγούμενη χρονιά.
Στη συνέχεια ο “El Mister” έκανε ένα διάλειμμα δύο ετών και τον Νοέμβριο του 2012 ανέλαβε μεσούσης της σεζόν την Τσέλσι με την οποία κατέκτησε τον τρίτο ευρωπαϊκό του τίτλο, το Γιουρόπα Λιγκ αυτήν τη φορά.
Τελικός Europa League 2013
Σε 48 αναμετρήσεις με τους μπλε, ο Μπενίτεθ είχε 28 νίκες, 10 ισοπαλίες και 10 ήττες, ενώ στην Premier League τερμάτισε στην τρίτη θέση.
Αναγέννηση στη Νάπολι, το πείραμα με τη Ρεάλ
Μετά την Τσέλσι ο Ισπανός συνέχισε την καριέρα του στην Ιταλία, όπου βρέθηκε για πρώτη φορά, για λογαριασμό της Νάπολι.
Κάθισε στον πάγκο των "Παρτενοπέι" για δύο ολόκληρες σεζόν, σε μία περίοδο κατά την οποία οι Ναπιλιτάνοι προσπαθούσαν να επιστρέψουν στους τίτλους μετά από χρόνια, έχοντας να επιδείξουν ένα Κύπελλο Ιταλίας (2011-2012), ένα πρωτάθλημα Γ κατηγορίας (2005-2006) και ένα Κύπελλο Ιντερτότο (2008-2009), από το 1991 και μετά.
Ο Μπενίτεθ κατέκτησε ακόμη ένα Κύπελλο Ιταλίας το 2014 και το Σούπερ Καπ της επόμενης σεζόν, όμως η συνεργασία δεν συνεχίστηκε καθώς παρά την καλή πρώτη σεζόν στη Serie A (3η θέση, 78 βαθμοί), η δεύτερη δεν ήταν η αναμενόμενη (5η θέση, 63 βαθμοί).
Στη Νάπολι ο Μπενίτεθ σε 112 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις είχε 61 νίκες, 26 ισοπαλίες και 25 ήττες.
Επίσης στη μέση μπήκε και μια πρόταση την οποία, ως Μαδριλένος δε μπορούσε να αρνηθεί. Είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά την αποχώρησή του από τη Β’ ομάδα, το καλοκαίρι του 2015 ο Μπενίτεθ επέστρεψε στη Ρεάλ Μαδρίτης ως πρώτος προπονητής για πρώτη φορά.
Τα αποτελέσματα των "Μερένγκες" δεν ήταν τόσο άσχημα, όσο η αίσθηση που έχει μείνει, η ώστε να δικαιολογούν την απόλυσή του στα μισά της σεζόν. Πλήρωσε όμως τη βαριά ήττα από την Μπαρτσελόνα με 4-0 στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, από την οποία και έπειτα δεν είχε “αέρα” για επόμενη γκέλα.
Συνολικά στη Μαδρίτη είχε 17 νίκες, 5 ισοπαλίες και 3 ήττες σε 25 αναμετρήσεις σε όλες τις διοργανώσεις.
Επιστροφή στην Αγγλία και την Πρέμιερ Λιγκ
Μόλις δύο μήνες έμεινε άνεργος μετά τη Ρεάλ, καθώς τον προσέγγισε η Νιουκάσλ που βρισκόταν σε πολύ δύσκολη περίοδο, με σκοπό να τη σώσει από τον υποβιβασμό. Τα πρώτα αποτελέσματα του Μπενίτεθ δεν ήταν ιδανικά, όμως οι καρακάξες τελείωσαν δυνατά τη σεζόν, χωρίς ήττα τις τελευταίες έξι αγωνιστικές, όμως δεν ήταν αρκετό.
Η Νιουκάσλ υποβιβάστηκε στην Τσάμπιονσιπ για μόλις 2 βαθμούς από τη 17η Σάντερλαντ.
Αυτό δε στέρησε κάτι από την προσπάθεια του Μπενίτεθ και των παικτών και η συνεργασία τους συνεχίστηκε και την επόμενη σεζόν με τη Νιουκάσλ να επιστρέφει αμέσως στην Premier League, κατακτώντας μάλιστα τον τίτλο στην Τσάμπιονσιπ με 94 βαθμούς, έναν πάνω από τη Μπράιτον.
Τις επόμενες δύο σεζόν ο Μπενίτεθ οδήγησε τη Νιουκάσλ στη 10η (44 βαθμοί) και 13η (45 βαθμοί) θέσεις.
Η συνεργασία του με τις "Καρακάξες" ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 2019, έχοντας 62 νίκες, 30 ισοπαλίες και 54 ήττες σε 146 ματς σε όλες τις διοργανώσεις.
Κίνα και ο δρόμος προς μια πρόωρη δύση που ψάχνει ανατολή
Μετά τη Νιουκάσλ ο Ισπανός δεν "στέριωσε" σε καμία από τις ομάδες που ανέλαβε.
Το πείραμα με την κινέζικη Ντάλιαν Γιφάνγκ, που μετονομάστηκε σε Ντάλιαν Προ, δεν πέτυχε καθώς σε δύο μισές σεζόν και σύνολο 38 παιχνιδιών έγραψε 12 νίκες, 8 ισοπαλίες και 18 ήττες.
Το καλοκαίρι του 2021 ο Μπενίτεθ ανέλαβε την Έβερτον, όμως έμεινε μέχρι την 17η αγωνιστική της Πρέμιερ Λιγκ, με την ομάδα να βρίσκεται στην 14η θέση, 5 πόντους μακριά από τη ζώνη του υποβιβασμού.
Για την ιστορία βέβαια, μετά την απόλυσή του οι "Μπλε" τερμάτισαν στη 16 θέση, 4 μόλις βαθμούς μακριά από την επικίνδυνη ζώνη.
Η τελευταία δουλειά του, ήταν ξανά στην Ισπανία, αυτήν τη φορά στη Θέλτα τη σεζόν 2023-2024.
Ξανά όμως δεν στέφθηκε με επιτυχία καθώς η συνεργασία διακόπηκε μετά την 28η αγωνιστική της La Liga, μετά από μία ήττα με 4-0 από τη Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ η Θέλτα βρισκόταν στη 17η θέση, μόλις 2 βαθμούς από τον υποβιβασμό, τον οποίο τελικά απέφυγε άνετα καθώς τερμάτισε στη 13η θέση με απόσταση οκτώ πόντων.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό πως απέχει αρκετά χρόνια από επιτυχημένες συνεργασίες και πολύ θα ήθελε, τόσο ο ίδιος, όσο και ο Παναθηναϊκός, να αλλάξει αυτό.
Στα 65 του έχει ακόμα μέλλον, όντας σοφότερος από ποτέ, πολύ σημαντική αρετή για έναν κόουτς που πάντοτε χαρακτηριζόταν για την ευφυΐα και τη φιλοσοφία του.
Στο πρόσωπό του, οι πράσινοι, αναζητούν έναν "βράχο", στον οποίο θα στηριχθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα και δε θα καταρρεύσει από το βάρος του πρωταθλητισμού, και των 15 ετών μακριά από τον μεγαλύτερο πόθο του οργανισμού.
ΠΗΓΗ: sport24.gr
