Αποκλειστική συνέντευξη παραχώρησε στο Campion.gr ο Χρήστος Λισγάρας. Με μακρά και σημαντική πορεία στο ποδόσφαιρο, μπορείς να απολαμβάνεις μαζί του για ώρες τη συζήτηση για την καριέρα του και τις εμπειρίες του.
Μιλήσαμε για την εμπειρία του στην Αναγέννηση Άρτας, για την πρώτη του επαγγελματική ομάδα, τον Ολυμπιακό, για την Ξάνθη, για τους προπονητές που είχε, για τον ΠΑΣ Γιάννινα, αλλά και τον Παναιτωλικό.
Η φετινή σεζόν ξεκίνησε καλά για την Αναγέννηση Άρτας, μετά είχατε κάποια ατυχή αποτελέσματα, αλλά στο τέλος πετύχατε τον στόχο της παραμονής. Τι «γεύση» σου αφήνει η φετινή χρονιά;
Για μένα ήταν μία χρονιά «γνώριμη». Βλέποντας την ομάδα μόλις ήρθα, το πρώτο που είχα πει είναι ότι όλοι έχουν όρεξη και θέλουν να πετύχουν πράγματα και να χτιστεί σιγά σιγά πετραδάκι πετραδάκι και αυτό φάνηκε. Σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς γινόταν πράγματα σιγά σιγά. Για να κάνεις κάτι καλό δεν μπορείς να πας από το μηδέν στο δέκα κατευθείαν. Αυτό που είδα εγώ, ήταν όρεξη μεγάλη και η διοίκησε έφτιαχνε το γηπεδικό, τα αποδυτήρια, έφερνε παίκτες και σιγά σιγά χτίστηκε μια οικογένεια. Αυτά γινόταν σε όλη τη σεζόν, η ομάδα έκανε κάποια καλά αποτελέσματα και σερί αποτελέσματα.
Ήμασταν πολύ καλά αλλά δυστυχώς, όπως γίνεται κάποιες φορές στο ποδόσφαιρο, δεν μας πήγαν καλά τα αποτελέσματα, ήρθε και η ατυχία και κάποια άσχημα αποτελέσματα παρόλο που αξίζαμε να κερδίσουμε. Δυστυχώς κάναμε ένα μεγάλο διάστημα να κερδίσουμε και αυτό μας πήγε σε ένα δύσκολο κομμάτι μία δύσκολη, ψυχολογικά, συγκυρία εκείνη την περίοδο που είναι μετά πολύ δύσκολο να σηκώσεις κεφάλι. Όμως η ομάδα σήκωσε κεφάλι, ήμασταν ένα όλοι και μία οικογένεια πραγματικά. Αν δεν είσαι οικογένεια δεν μπορείς να σηκώσεις κεφάλι. Κόσμος, διοίκηση, παίκτες ήμασταν ένα, πολύ δεμένοι, μία οικογένεια και έγινε αυτό που έγινε στο τέλος και βγήκε η ομάδα έκτη στην βαθμολογία.
(Με την Αναγέννηση Άρτας)
Για σένα προσωπικά, πως ήταν η φετινή εμπειρία;
Δεν ήταν κάτι εύκολο, καθόλου εύκολο. Θα έλεγα ότι είναι ένα πολύ δύσκολο πρωτάθλημα. Μου άρεσε πάρα πολύ γιατί το καλοκαίρι μου έλεγε ο πρόεδρος ότι θα παίζουμε με 1000 άτομα στην εξέδρα και έλεγα ότι με κοροϊδεύει. Και όμως παίξαμε με 1500 άτομα! Μου άρεσε πάρα πολύ όλο αυτό και βλέπω ότι η ομάδα έχει μεγάλη δυναμική. Και βλέπω πόσο αγαπάει την ομάδα ο κόσμος της Άρτας.
Η διοίκηση είναι κοντά στην ομάδα;
Η διοίκηση, αν και είναι νέοι στο ποδόσφαιρο που μαζεύτηκαν και είπαν «θα κάνουμε κάτι καλό» ήταν κοντά στην ομάδα. Ήταν πάντα κοντά μας και στα δύσκολα και στα εύκολα. Λάθη κάνουμε όλοι και η διοίκηση και εμείς οι παίκτες. Αλλά όταν υπάρχει ένα σύνολο νέο πρέπει να γίνονται λάθη για να βελτιώνεσαι και να γίνεσαι καλύτερος.
Εγώ θεωρώ ότι η διοίκηση ήταν κοντά στην ομάδα και γι’ αυτό έγινε αυτό που έγινε και η ομάδα βγήκε έκτη. Αν δεν ήταν κοντά στην ομάδα, μπορεί και να μην υπήρχε ομάδα. Άρα τα αποτελέσματα το δείχνουν από μόνα τους.
Εσύ θα συνεχίσεις και τη νέα χρονιά στην Αναγέννηση και αν ναι, ποιοι μπορεί να είναι οι στόχοι;
Εγώ θέλω να μείνω στην Αναγέννηση, το κορμί μου αντέχει ακόμη. Έχω την φλόγα, σαν να ξεκινάω τώρα το ποδόσφαιρο. Από την πλευρά μου θέλω να μείνω, θα κάνω κάποιες συζητήσεις με την διοίκηση και αν θέλουν και εκείνοι να μείνω θα βρεθεί η «χρυσή τομή». Γιατί όταν θέλουν και οι δύο πλευρές πάντα θα βρίσκεται η «χρυσή τομή».
Και οι στόχοι, παρόλο που δεν έχω κάνει ακόμη συνάντηση με τη διοίκηση, πιστεύω ότι με το όραμα που είχαν από πέρυσι, θα είναι πάντα προς το καλύτερο και για την ομάδα και για την πόλη της Άρτας.
Σε ποιους τομείς θεωρείς ότι χρειάζεται βελτίωση η ομάδα;
Αυτοί οι άνθρωποι που είναι στη διοίκηση μπήκαν τώρα. Σιγά σιγά έκαναν ένα γήπεδο, σιγά σιγά έκαναν τα αποδυτήρια, σιγά σιγά όλα, πιστεύω θέλει βελτίωση σε όλους τους τομείς από λίγο. Σιγά σιγά, όχι μεγάλα βήματα. Οι άνθρωποι της διοίκησης, με την εμπειρία που έχουν ένα χρόνο, πιστεύω ότι ξέρουν τι χρειάζεται.
(Στον Απόλλωνα Σμύρνης)
Η φιλοσοφία σου ως ποδοσφαιριστής, ποια είναι;
Η φιλοσοφία μου και ότι έχω καταφέρει το έχω καταφέρει με υπομονή και πάρα πολλή δουλειά. Η φιλοσοφία μου είναι να είμαι ένας μαχητής. Αυτό πιστεύω με χαρακτηρίζει σε όλη τη σταδιοδρομία μου.
Έχεις κάνει μεγάλη καριέρα. Ξεκίνησες από τον Ολυμπιακό, στη συνέχεια Παναχαϊκή, Ξάνθη, Λεβαδειακός, Αστέρας Τρίπολης, Απόλλων Σμύρνης και άλλοι. Ποιος είναι ο προπονητής από όσους έχεις συνεργαστεί, που υπήρξε ο πιο σημαντικός για σένα;
Είχα την τιμή να έχω τον Ντούσαν Μπάγεβιτς που με έκανε επαγγελματία στον Ολυμπιακό, τον Άγγελο Ποστέκογλου στην Παναχαϊκή για 1,5 χρόνο, τον Γιώργο Παράσχο στη Σούπερ Λιγκ που του οφείλω πολλά και μετά 3 χρόνια στην Ξάνθη τον Ραζβάν Λουτσέσκου που μπορώ να πω ότι με απογείωσε. Έπαιξε σημαντικό ρόλο ο κύριος Παράσχος και ο κύριος Λουτσέσκου.
Εγώ θα σταθώ στον Ποστέκογλου. Πίστευες ότι θα έχει τέτοια εξέλιξη; Γιατί είναι εντυπωσιακό αυτό που έχει κάνει. Από την Παναχαϊκή να πάει στην Τότεναμ.
Είχε έρθει σαν όνομα από την Αυστραλία, είχε όνομα εκεί. Αλλά εάν έβλεπες όλο το πάθος που είχε, όλη την τρέλα, θα έλεγες ότι αυτός κάτι κάνει καλά, κάπου θα πάει. Και πήγε. Δεν είναι τίποτα τυχαίο στο ποδόσφαιρο. Όπως το ίδιο ισχύει και για τον κύριο Παράσχο που είχα και είναι ένας από τους πιο μακροβιότερους προπονητές και δεν είναι τίποτα τυχαίο. Εξαιρετικός άνθρωπος. Και ο κύριος Λουτσέσκου. Δεν γίνεται τίποτα τυχαία στο ποδόσφαιρο.
Βρέθηκες ποτέ κοντά σε μεταγραφή στον ΠΑΣ Γιάννινα; Γιατί στο πρόσφατο παρελθόν το όνομά σου είχε «παίξει» στο ρεπορτάζ της ομάδας.
Η πρώτη φορά που είχα βρεθεί κοντά ήταν όταν είχα φύγει από τον Αστέρα Τρίπολης, αλλά την μέρα που μόλις είχα συμφωνήσει με την Ξάνθη με πήραν τηλέφωνο από τον ΠΑΣ. Αλλά μόλις είχα συμφωνήσει με την Ξάνθη. Και άλλη μία φορά μετά από 3 χρόνια, πάλι μιλάω με την Ξάνθη, τα βρίσκω και ακολούθως με παίρνει τηλέφωνο ο κύριος Χριστοβασίλης. Αλλά πάλι ήταν θέμα ωρών. Όπως το ίδιο ακριβώς έχει γίνει και με τον Παναιτωλικό. Αλλά όταν δίνω τον λόγο μου κάπου για μένα είναι συμβόλαιο.
(Με την φανέλα της Ξάνθης πάνω και του Αστέρα Τρίπολης κάτω)
Η Ξάνθη είναι μία από τις ομάδες στην οποία πέρασες μεγάλο μέρος της καριέρας σου και μία από τις σημαντικότερες επαρχιακές ομάδες. Πλέον είναι λυπηρό που αυτή η ομάδα δεν υπάρχει στις μεγάλες κατηγορίες.
Λυπηρό είναι λίγο θα έλεγα. Μία ομάδα που είναι Ευρώπης σε όλα τα επίπεδα, που δεν χρωστούσε ούτε ένα ευρώ, με Ιστορία, γήπεδα, προπονητικά κέντρα, ανθρώπους που να την αγαπάνε την ομάδα, μέσα στην πόλη. Είναι από τις αγαπημένες μου ομάδες και πόλεις. Εκεί μεγάλωσε η οικογένειά μου, εκεί μεγάλωσα τα παιδιά μου, έχω αδερφικούς φίλους εκεί. Μακάρι να γίνει κάτι και αυτή η ομάδα να επιστρέψει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Κάνουν κάποιες κινήσεις εκεί κάποιοι άνθρωποι. Μακάρι η ομάδα αυτή αν ξαναέρθει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
(Με τις φανέλες του Μακεδονικού πάνω και του Λεβαδειακού κάτω)
Ξεκίνησες την καριέρα σου στον Ολυμπιακό. Χθες ο Ολυμπιακός πέτυχε κάτι πολύ σπουδαίο με την κατάκτηση Ευρωπαϊκού τίτλου στο ποδόσφαιρο, μια ασύλληπτη επιτυχία.
Ξεκίνησα από τους Ερασιτέχνες του Ολυμπιακού και έπειτα ήμουν για 2 χρόνια στην μεγάλη ομάδα του Ολυμπιακού με τον κύριο Μπάγεβιτς και τον κύριο Σόλιντ. Δεν υπάρχουν λόγια γι’ αυτό που πέτυχε ο Ολυμπιακός. Το ζήσαμε το 2004 με την Εθνική. Μια Ελληνική ομάδα να κατακτήσει Ευρωπαϊκό τίτλο στο ποδόσφαιρο ήταν ένα όνειρο. Και όμως ο Ολυμπιακός τα κατάφερε! Συγχαρητήρια σε όλους. Μακάρι αυτό που έκανε χθες ο Ολυμπιακός να είναι η αρχή για καλύτερο ποδόσφαιρο πλέον στην Ελλάδα. Και για τους Έλληνες παίκτες και για το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Οι Ελληνικές ομάδες μπορούν κάνουν πράγματα και το δείχνουν. Το μπράβο είναι λίγο.
(Στην προπόνηση του Ολυμπιακού με Καψή και Πατσατζόγλου)
Βλέπουμε ότι οι Έλληνες παίκτες και μεμονωμένα σαν καριέρα που έχουν κάνει σε Ευρωπαϊκές ομάδες, αλλά και η Εθνική του 2004 και οι επιτυχίες των Ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη, δεν στερούνται ταλέντου. Που «κολλάει» όμως αυτό και δεν έχουμε περισσότερες επιτυχίες; Γιατί δεν αναδεικνύεται το ταλέντο του Έλληνα ποδοσφαιριστή;
Το ταλέντο του Έλληνα ποδοσφαιριστή πιστεύω ότι είναι σε υψηλό επίπεδο. Κάπου το χάνουμε. Αυτό που έχω δει εγώ είναι ότι πρέπει να έχουμε νοοτροπία επαγγελματία και νικητή. Να έχουμε αυτό και την νοοτροπία πως θα βελτιώσω τον εαυτό μου με δουλειά, προπόνηση και διπλή προπόνηση. Να προσπαθώ να γίνω καλύτερος και να ακούω. Όχι να κάθομαι και να ασχολούμαι με το τι γίνεται γύρω μου και τι κάνει ο καθένας, όχι.
Η νοοτροπία παίζει πολύ μεγάλο ρόλο ανάμεσα σε μας και σε αυτούς που είναι στο εξωτερικό. Στο εξωτερικό έχουν την νοοτροπία και αυτό γίνεται από μικρές ηλικίες. Θα πρέπει να εστιάσουμε στη νοοτροπία. Και οι προπονητές σε μικρές ηλικίες και στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο που είναι η βάση για το επαγγελματικό και οι υποδομές. Γιατί πιστεύω ότι αξίζει ο Έλληνας ποδοσφαιριστής.
