Βιάλι-καρκίνος 2-0!

Ο Τζιανλούκα Βιάλι είναι γεννημένος μαχητής και νικητής. Άλλωστε όσοι τον θαυμάσαμε ως ποδοσφαιριστή στα γήπεδα, τον είδαμε πάντα να βρίσκεται στην κορυφή και να κάνει μια τεράστια καριέρα με τις φανέλες των Σαμπντόρια, Γιουβέντους και Τσέλσι.
Όπου μεταξύ άλλων έχει κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ με την Γιουβέντους το 1996, το Κύπελλο Κυπελλούχων με την Σαμπντόρια το 1990 και την Τσέλσι το 1998, το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ με την Γιουβέντους το 1993, το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ με την Τσέλσι το 1998 και αναρίθμητους ακόμη τίτλους σε Ιταλία και Αγγλία.
Ο μεγάλος Λούκα μιλώντας στην εφημερίδα Corriere della Serra τον περασμένο Νοέμβριο, αποκάλυψε την μάχη που έδινε με τον καρκίνο στο πάγκρεας, σοκάροντας τους φαν του, μεταξύ των οποίων και τον υπογράφοντα.
Ο θρύλος του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου όμως μετά από 17 μήνες χημειοθεραπείας, νίκησε τον καρκίνο για δεύτερη φορά!
Οι τελευταίες εξετάσεις του δεν έδειξαν κανένα ίχνος της αρρώστιας στο σώμα του και έπειτα από δυο κύκλους χημειοθεραπείας είναι πλέον «καθαρός»!
Ο 55χρονος Βιάλι είχε ανακοινώσει το 2018 ότι κατάφερε να κερδίσει τη μάχη με αυτή την ασθένεια, όμως ένα χρόνο αργότερα έγινε γνωστό ότι είναι για μια ακόμα φορά αντιμέτωπος με τον καρκίνο.
Εδώ και λίγους μήνες έχει πόστο στην Εθνική Ιταλίας και κατάφερε να καταπολεμήσει για δεύτερη φορά τον καρκίνο και δηλώνει πολύ χαρούμενος για αυτό, καθώς χρειάστηκε μια πολύ δύσκολη διαδικασία θεραπειών.

«Είμαι μια χαρά. Τον Δεκέμβριο ολοκλήρωσα δύο κύκλους χημειοθεραπείας, ο πρώτος κράτησε οκτώ μήνες και ο δεύτερος εννέα. Ήταν πολύ δύσκολο ακόμα και για κάποιον τόσο δυνατό όσο εγώ, τόσο πνευματικά όσο και σωματικά. Βρίσκοντας ξανά την υγεία μου σημαίνει ότι μπορώ να κοιταχτώ στον καθρέφτη, να δω τα μαλλιά μου να μεγαλώνουν και να μη χρειαστεί να ζωγραφίσω ξανά τα φρύδια μου», εξομολογήθηκε ο Ιταλός.

Και αφού μίλησε για τις πολύ δύσκολες στιγμές που ζει η χώρα του λόγω κορωνοϊού, κατέληξε δίνοντας μια συμβουλή για το πως να καταπολεμήσουμε τον φόβο: «Πρέπει να σκέφτεσαι τις επιθυμίες σου, να επικεντρώνεσαι σε αυτά που αγαπάς πραγματικά πόσο θέλεις να επιστρέψουν αυτά τα πράγματα. Σε αυτή την τρομακτική σιωπή που υπάρχει γύρω μας κατά τη διάρκεια του περιορισμού, μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει μια ατμόσφαιρα Zen».