Ο Σέρχιο Ράμος αντιπροσωπεύει τις αξίες τις Ρεάλ Μαδρίτης, μάγος ο Ρονάλντο!

Με την αλήτικη συμπεριφορά που είχε ο Σέρχιο Ράμος (και) στον χθεσινό τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ απέδειξε για ακόμη μία φορά ότι πρεσβεύει τις αξίες και τα ιδανικά της Ρεάλ Μαδρίτης. Ποιά είναι αυτά;
Νίκη με οποιονδήποτε θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο και εξουδετέρωση του αντιπάλου επίσης με οποιονδήποτε θεμιτό ή αθέμιτο τρόπο. Γι' αυτό άλλωστε είναι και αρχηγός της!
Έτσι και χθες η αποστολή που είχε ήταν να εξουδετερώσει κυριολεκτικά και μεταφορικά τον μεγαλύτερο φόβο της Ρεάλ Μαδρίτης, δηλαδή τον Μο Σαλάχ. Και το πέτυχε πριν καν συμπληρωθούν 30 λεπτά αγώνα όταν "κλείδωσε" το χέρι του αντιπάλου του και τον τραυμάτισε, με σοβαρή πιθανότητα πλέον να χάσει και το Μουντιάλ. Βεβαίως ακόμη και για κίτρινη κάρτα ή έστω σύσταση από τον διαιτητή ούτε λόγος. Μία αλήτικη ενέργεια από τον Ράμος που έχει κάνει τον κόσμο του ποδοσφαίρου να "βράζει" από οργή. Φυσικά δεν ξεχνάμε και την αγκωνιά που έριξε στο πρόσωπο του Κάριους στο 2ο ημίχρονο.
Για να μην τρέφουμε αυταπάτες, εάν η Ρεάλ Μαδρίτης δεν είχε το σκανδαλώδες και προκλητικό "σπρώξιμο" από τον διαιτητή Όλιβερ, ή τον διαιτητή Κάιπερς, τον Κλάτενμπεργκ, τον Κασάι, τον Άτκινσον, τον Τσακίρ κτλ καθ' όλη τη σεζόν (τα ονόματα των οποίων πρέπει να γραφτούν τιμής ένεκεν πάνω στο τρόπαιο), τότε δεν θα βλέπαμε χθες αυτές τις ασχήμιες.
Ο Σέρχιο Ράμος είναι ένας «αθέμιτος» και βρώμικος αρχηγός σε μια «αθέμιτη» και βρώμικη ομάδα. Σε μια ομάδα απάτη που πήγε σπρωχτή και με μέσο στον τελικό. Είναι η πιο κίβδηλη εικόνα του σύγχρονου ποδοσφαίρου, ο οποίος κρύβεται στη σκιά της αλαζονείας του Ρονάλντο για να μπορεί να πετυχαίνει τα ύπουλα χτυπήματα του. Όπως χθες που χαζογελούσε για το κατόρθωμά του. Δείγμα της διανοητικής του κατάστασης.
Τόση έπαρση, τόση ασέβεια απέναντι στον αντίπαλο. Μια ασέβεια που φαίνεται να αποτελεί μέρος της διδαχής στη Μαδρίτη. Σε κάθε έκφανση. Ο Σέρχιο Ράμος δεν είναι παρά ένα γνήσιο τέκνο της αντίληψης που διακατέχει τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Τίποτα δεν μπορεί να επισκιάσει το πως πετυχαίνει ο καθένας το ανδραγάθημα. Κι ο Σέρχιο Ράμος έχει επιδείξει πολλές φορές στο παρελθόν συμπεριφορά όπως αυτή. 14 χρόνια στη Ρεάλ κατακρεούργησε κάθε έννοια τιμιότητας και ευγενούς άμιλλας. Μια συμπεριφορά που προφανώς μεγάλωνε όσο δεν τιμωρούνταν. Πολλές οι περιπτώσεις που έπρεπε να έχει αποβληθεί από μεγάλα ματς. Ελάχιστες οι φορές που όντως αποβλήθηκε. Ή αλλιώς για να δει κόκκινη, πρέπει να βγει αίμα…
Κι αφού ούτε οι αρμόδιοι ούτε η ίδια η τύχη δεν τον τιμωρούν, φτάνουμε αυτός ο παίχτης να έχει πανηγυρίσει 4 Τσάμπιονς Λιγκ, έστω και κάλπικα. Σε ένα ματς όπου έπρεπε να βρίσκεται στα αποδυτήρια για να το βλέπει, εμφανίστηκε ο Κάριους για να του δώσει τη χαρά που ο ίδιος και η Ρεάλ δεν μπορούσαν να πάρουν από μόνοι τους. Όπως συνέβη με τη Γιουβέντους. Όπως συνέβη με τη Μπάγερν.
Απ΄όλους τους παιχταράδες που ταυτίστηκαν με το σύμβολο και την καρδιά ενός συλλόγου, ο Σέρχιο Ράμος είναι η πιο σάπια εκδοχή. Η Ιστορία του ποδοσφαίρου όμως τον έχει καταγράψει μαζί με τις κουτοπονηριές του.
Τέλος οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ξανά ότι ο Ρονάλντο είναι μάγος, καθώς για ακόμη ένα μεγάλο ματς "εξαφάνισε" τον εαυτό του!