Λάρσον εκ βαθέων

Γράφει ο Μάνος Κασσωτάκης από το topleague.gr
Ο Henrik Larsson είναι ένας ζωντανός θρύλος για τη Celtic κι ένας από τους -μόλις- τρείς παίκτες που έχουν τοποθετηθεί στην καλύτερη ενδεκάδα όλων των εποχών για τους Bhoys, χωρίς να είναι μέλη των Lisbon Lions (της ομάδας της Celtic που κατέκτησε το κύπελλο πρωταθλητριών το 1967).
Το “Υπέροχο 7”, προσωνύμιο που του δόθηκε παραφράζοντας τον τίτλο της κλασικής ταινίας γουέστερν “Και οι 7 ήταν Υπέροχοι”, ο “Κing of Kings” για τους φίλους της Celtic, έδωσε πρόσφατα μια συνέντευξη στο γερμανικό περιοδικό “11 Freunde”(11 Φίλοι).
Μίλησε για τη Celtic, τη Barcelona, το Zlatan Ibrahimovic αλλά και για προσωπικές του στιγμές, σε μια συνέντευξη εκ βαθέων, που σας παραθέτουμε.
Δυσκολότερος αντίπαλος
 “Ο Craig Moore (Αυστραλός αμυντικός των Rangers), μου φώναζε για ένα 90λεπτο και με κλωτσούσε σε όλο το γήπεδο. Δοκίμασε τα πάντα για να με επηρεάσει, αλλά ποτέ δεν κλαψούρισε όταν τον πετύχαινα. Και τον πέτυχα σκληρά, πολλές φορές.”
Ο Colin Hendry είπε κάποτε: “Όταν έπαιζα εναντίον του Larsson, ένοιωθα μικρός κι ανίδεος”.
 “Ειλικρινά είπε κάτι τέτοιο; Yπάρχει καλύτερο κομπλιμέντο για παίκτη της Celtic;”
Για τη μεταγραφή του από τη Feyenoord στη Celtic
“Έψαχνα για μια νέα περιπέτεια. Η Celtic ήταν κάτι το μυστηριώδες. Αυτό με γοήτευσε.
Για τη σημασία που έχει η Celtic για τους οπαδούς της
“Στην πρώτη μου σεζόν οι Rangers είχαν την ευκαιρία να κατακτήσουν το δέκατο συνεχόμενο πρωτάθλημα τους (καταρρίπτοντας το ρεκόρ της Celtic).
Θα μπορούσαμε να το πάρουμε εμείς αν κερδίζαμε στο προτελευταίο μας ματς, φέραμε όμως ισοπαλία κι ήταν όλα ανοικτά. Μετά το ματς ένας γέρος οπαδός της Celtic με αγκάλιασε με δάκρυα στα μάτια του και μου έλεγε συνέχεια: “Πρέπει να πάρετε αυτό το γαμ…. πρωτάθλημα για μας”.
”Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν παίζεις μόνο για τον εαυτό σου και την ομάδα σου αλλά για τους οπαδούς που αγαπούν αυτό το φανταστικό σύλλογο. Μια βδομάδα μετά κατακτήσαμε το πρωτάθλημα.”
Για το προσωνύμιο “King of Kings” και πως ένοιωθαν γι αυτόν οι οπαδοί της Celtic
“Δεν το είχα συνειδητοποιήσει στην αρχή. Μια μέρα ο μεγαλύτερος αδερφός μου με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι είδε ένα παιδί που φορούσε φανέλα της Celtic με το νούμερο μου, αλλά στη θέση του ονόματος μου υπήρχε η λέξη “Θεός”.
Για την πίεση που ένοιωθε από αυτή την αγάπη
 “Αρχικά σκέφθηκα ότι ήταν ανησυχητικό που τόσοι άνθρωποι είχαν αφίσες μου στους τοίχους ή φορούσαν φανέλες με το όνομα μου. Δεν ήταν αυτός ο λόγος που έγινα επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ήθελα απλά να αγωνισθώ στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Εκ των υστέρων η λατρεία τους με κολακεύει πραγματικά. Είμαι ευτυχής που κατάφερα να φέρω τόση χαρά στη ζωή των ανθρώπων.”
Για το Zlatan (Ibrahimovic)
“Το εγώ του θα ήταν άχρηστο αν δεν είχε αυτή τη φανταστική ικανότητα να παίζει ποδόσφαιρο. Δεν μπορείς να υποκριθείς το ταλέντο. Αλλά υποδηλώνει και μια αλλαγή στη σημερινή κοινωνία. Όταν έπαιζα εγώ, όλα ήταν για την ομάδα, τώρα όλα είναι για τα άτομα. Αλλά χωρίς την ομάδα δεν έχεις ευκαιρία, ούτε στο ποδόσφαιρο, ούτε στη ζωή.
Για τον καλύτερο συμπαίκτη που είχε ποτέ
“Ο Ronaldinho. Ένας παίκτης διέκρινε κενά στην άμυνα ή στο χώρο, τα οποία άλλοι δεν είχαν την ευχέρεια να διακρίνουν Όταν είχε τη μπάλα ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον πλανήτη. Σε κάθε προπόνηση. Χαμογελούσε στο 98% της μέρας. Όταν πήγαινε στα αποδυτήρια πριν την προπόνηση το πρωί και τον έβλεπες είχες αυτόματα καλή διάθεση.”
Αν κατάφερε να γνωρίσει το Ronaldinho καλύτερα
“Στην πρώτη μου μέρα ήταν πολύ ενθουσιασμένος και αγχωμένος να με γνωρίσει και μου είπε ότι με λάτρευε στο μουντιάλ του 1994. Τα μάτια του έλαμπαν, νόμιζα ότι θα κατουριόταν από τη χαρά του όταν είπε: “Henke, είσαι το είδωλο μου!” Αλλόκοτο δεν είναι;”
Για την κατάκτηση του Champions League το 2006
“Το καλύτερο πάρτη της ζωής μου και το πρώτο που ήμουν ολοκληρωτικά νηφάλιος. Όλοι ήταν εκεί, η σύζυγος μου, ο μεγαλύτερος αδερφός μου, οι φίλοι μου. Ήθελα να γευθώ κάθε στιγμή εκείνης της νύχτας.”
Καλύτερη στιγμή εκείνη τη νύχτα
“Εγώ με τη σύζυγο μου ήμασταν οι τελευταίοι που έφυγαν από το πάρτι. Ο μεγαλόσωμος πορτιέρης προσφέρθηκε να μας οδηγήσει μέχρι το ξενοδοχείο και σε όλη τη διαδρομή στο Παρίσι η γυναίκα μου τραγουδούσε “campeones, campeones, ole, ole ole”. Συνέχισε να τραγουδά όταν φτάσαμε στο ξενοδοχείο και ξαφνικά ένα παράθυρο άνοιξε κι εμφανίστηκε ο Thiago Motta με το κύπελλο Πρωταθλητριών στο χέρια κι ήρθε μαζί μας. Παράθυρα άνοιγαν το ένα μετά το άλλο, ο van Bommel, ο van Bronckhorst, ο Deco κι άλλοι ήρθαν μαζί μας. Ίσως η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας μου.”
Όταν σκόραρε με τη Barcelona εναντίον της Celtic
 “Για 7 χρόνια έπαιζαν την εισαγωγή από το “Και οι 7 ήταν υπέροχοι” όταν σημείωνα γκολ στο Celtic Park. Αυτή τη φορά υπήρξε σιγή. Μρικοί οπαδοί μάλιστα με αποδοκίμασαν. Ήθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί. Οφείλω τα πάντα στη Celtic. Ο σύλλογος πλήρωσε για το σπίτι μου, με έκανε οικονομικά ανεξάρτητο και με μετέτρεψε σε αυτό που είμαι σήμερα. Αγάπησα τους οπαδούς της Celtic και τους μαχαίρωσα στην καρδιά εκείνο το βράδυ. Τι θα έπρεπε όμως να κάνω; Ήμουν παίκτης της Barca.”
Η πιο μαύρη στιγμή της καριέρας του
“6 Ιουνίου του 2009. Καθόμουν στα αποδυτήρια μετά από ένα ματς εναντίον της Δανίας, όταν ένας από τους γυμναστές με πλησίασε, μου έδωσε το κινητό μου και μου είπε να πάρω τη σύζυγο μου. Του απάντησε ότι ήθελα πρώτα να κάνω ένα ντους. Μου είπε ότι ήταν κάτι πολύ σοβαρό. Φοβήθηκα ότι κάτι έπαθαν τα παιδιά μου!”
Εκείνη τη μέρα πέθανε ο μικρότερος αδελφός σου σε ηλικία 35 ετών
“ Ήταν χρόνια ναρκομανής. Ξέραμε ότι θα ερχόταν αυτή η μέρα. Έπρεπε να υπομείνω τον τρόπο που χαράμισε τη ζωή του και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Ο Henrik Larsson, ο αστέρας του ποδοσφαίρου που ήταν αγαπητός σε όλη την Ευρώπη, που ένοιωθε ανίκητος, ήταν ξαφνικά αβοήθητος. Είχα τα πάντα, αυτός έζησε στην κόλαση. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι το ποδόσφαιρο, όλα όσα είχα στη ζωή, ήταν χωρίς σημασία. Αποφάσισα να αποσυρθώ εκείνη τη στιγμή.”
Άσκησες σκληρή κριτική στον Τύπο της Σουηδίας μετά
“Έβγαλαν χρήματα από τη δυστυχία μου. Αυτό με αρρώστησε, με αηδίασε. Είχαν την απαίτηση να φερθώ επαγγελματικά, να είμαι υπόδειγμα. Έριξαν τις μάσκες τους όμως εκείνη τη στιγμή.”
Τι σε σόκαρε περισσότερο;
“Oι εφημερίδες είχαν πρωτοσέλιδα “o αδελφός του Larsson βρέθηκε νεκρός” όταν ήμουν ακόμα στον αγωνιστικό χώρο. Όλη η χώρα το ήξερε πριν το μάθω εγώ. Οι δημοσιογράφοι πολιόρκησαν το σπίτι μας κι ενοχλούσαν τους γονείς μου. Δοκίμασαν τα πάντα για να πάρουν πληροφορίες. Είχα συνηθίσει σε τέτοιου είδους αντιμετώπιση αλλά στην οικογένεια μου; Δε θα συγχωρήσω ποτέ κάποιους ανθρώπους γι αυτό που έκαναν τότε.”
Για τη σχέση του με τον αδελφό του
“Τον σκεφτόμουν κάθε μέρα κι ακόμα το κάνω. Αυτή η αβεβαιότητα. Πως είναι ; Που είναι; Όμως όλα τα λεφτά του κόσμου κι όλοι οι γιατροί δεν μπόρεσαν να τον βοηθήσουν να νικήσει τους δαίμονες του. Άλλαξε ακόμα και το όνομα του για να με αφήσει έξω από τη ζωή του και να μη με παρασύρει. Είδα τους γονείς μου 10 χρόνια μετά από κείνη τη μέρα που έθαψαν το ίδιο τους το παιδί. Θα άλλαζα κάθε μέρα, κάθε τρόπαιο, κάθε γκολ για τη ζωή και την υγεία του αδελφού μου, αλλά κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Αυτός ο πόνος θα μείνει μέσα μου για πάντα.”
Ο Henrik Larsson μπορεί να υπήρξε “ένα υπέροχο 7” ή ο “King of Kings” για τους φίλους της Celtic, ένας μεγάλος ποδοσφαιριστής για πολλούς, είναι όμως πάνω από όλα ένας άνθρωπος με αισθήματα κι αδυναμίες και βαθιά χαραγμένες πληγές που δε θα κλείσουν ποτέ.