Το θέμα μου στον SportDog.gr

http://www.sportdog.gr/v3/article.aspx?id=156410

Η «Μπάρτσα», τα… άπειρα ρεκόρ της και η ομάδα της τελειότητας

Το καλοκαίρι του 2008 η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Μπαρσελόνα από τον Πεπ Γκουαρδιόλα, χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως ρίσκο.
Ο Καταλανός τεχνικός, που μέχρι τότε η προϋπηρεσία του ήταν στην ομάδα νέων του συλλόγου, ανέλαβε τη μεγάλη ομάδα. Χωρίς ηχηρές μεταγραφές-και ποιούς να πάρει άλλωστε αφού οι κορυφαίοι βρισκόταν ήδη στην Aristides Maillol-κατάφερε να δημιουργήσει μια αυτοκρατορία.
Η μαγική συνταγή έδεσε με “παιδιά” της ομάδας όπως ο Μπεγκιριστάιν αρχικά και ο Θουμπιθαρέτα μετέπειτα σε ρόλους τεχνικού διευθυντή αλλά και τους Μπούσκετς και Βιλανόβα στο τεχνικό τιμ. Αυτό ήταν… από τότε στις προθήκες του μουσείου της ομάδας, που παρεπιμπτόντως είναι το πρώτο σε επισκεψιμότητα μουσείο ομάδας στον κόσμο με πάνω από 20 εκ επισκέψεις, έχει προστεθεί 1 Champions League, 1 Παγκόσμιο πρωτάθλημα, 1 σούπερ καπ Ευρώπης, 2 πρωταθλήματα Ισπανίας, 1 κύπελλο Ισπανίας, 2 σούπερ καπ Ισπανίας, μία Χρυσή Μπάλα και αμέτρητες ατομικές διακρίσεις.
Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η δεύτερη Χρυσή Μπάλα αυτής της τριετίας θα έρθει σε λίγες ημέρες καθώς οι τρεις υποψήφιοι είναι ο Μέσσι, ο Τσάβι και ο Ινιέστα. Σημείο αναφοράς στα επιτεύγματα παραμένει η περίοδος 2008-2009 όταν η Μπαρσελόνα κατέκτησε όλους τους τίτλους που βρήκε μπροστά της κάνοντας το ασύλληπτο 6 στα 6 στη μνημειώδη εκείνη σεζόν ούσα η μοναδική ομάδα που πετυχαίνει κάτι τέτοιο (και ο Πέδρο να σκοράρει σε όλες τις διοργανώσεις).
Η Μπαρσελόνα είναι μία ομάδα στην οποία πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν ποδοσφαιριστές που προέρχονται από την ακαδημία των Μπλαουγκράνα, την περίφημη “La Masia”, από την οποία έχουν βγει παίκτες όπως ο Μέσσι, ο Πουγιόλ, ο Τσάβι, ο Ινιέστα, ο Βαλντές, ο Πέδρο, ο Μπούσκετς, ο Μπόγιαν, ο Πικέ και πολλοί ακόμη. Ποδοσφαιριστές που συνθέτουν τη ραχοκοκαλιά της Εθνικής Ισπανίας που κατέκτησε του Euro 2008 και το Παγκόσμιο Κύπελλο 2010.
Ακόμη και ο Γκουαρδιόλα είναι “παιδί” της ακαδημίας. Στοιχεία που αποδεικνύουν με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι οι αυτοκρατορίες δεν αγοράζονται, αλλά χτίζονται. Το γεγονός πως οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές της ομάδας έχουν κατακτήσει τα πάντα τόσο σε συλλογικό επίπεδο όσο και με την Εθνική Ισπανίας συνιστά ένα ακόμη επίτευγμα. Και όλα αυτά βέβαια όντες ποδοσφαιριστές της Μπαρσελόνα.
Αμέτρητα ρεκόρ
Άλλα ρεκόρ που έχουν σημειωθεί σε αυτή τη τριετία; Αμέτρητα. Ρεκόρ συγκομιδής βαθμών στο πρωτάθλημα (σε 34 αγωνιστικές), ρεκόρ νικών, καλύτερη επίθεση, καλύτερη άμυνα, ρεκόρ τερμάτων στο Μπερναμπέου σε αγώνα πρωταθλήματος, καλύτερη επιθετική τριπλέτα (Μέσσι, Ετό, Ανρί), ρεκόρ τερμάτων σε εκτός έδρας παιχνίδια σε μια σεζόν, περισσότερες εκτός έδρας σερί νίκες από καταβολής Primera Division, ρεκόρ συγκομιδής βαθμών στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος, ρεκόρ τερμάτων σε μία σεζόν, είναι μερικά μόνο…
Αυτό όμως που κάνει αυτή την ομάδα να αποτελεί σημείο αναφοράς και ίσως την κορυφαία ομάδα που έχει υπάρξει ποτέ στο ποδόσφαιρο είναι η καθολική αποδοχή που απολαμβάνει και ο φόβος που προκαλεί ουκ ολίγες φορές. Αποδοχή η οποία έγκειται στο γεγονός ότι συνδυάζει με τον καλύτερο τρόπο τα αποτελέσματα και την ουσία, με το θέαμα και την ποιότητα. Καλύτερη από την Γκλάντμπαχ τη Μπάγερν και τη Λίβερπουλ των δεκαετιών του ‘60 και του ’70, καλύτερη από τον Άγιαξ του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου των αρχών του ’70 με τον “Ιπτάμενο Ολλανδό” Γιόχαν Κρόιφ και την Dream Team της Μπάρσα που ο ίδιος έφτιαξε και κατέκτησε τη κορυφή της Ευρώπης το 1992 απέναντι στη μεγάλη Σαμπντόρια, καλύτερη και από τη Μίλαν του ’90 των μεγάλων Ολλανδών.
Συχνά η απόδοσή της θυμίζει Play Station, όπως εύστοχα έχουν τονίσει πολλοί, και δεν διστάζει να διακωμωδεί τον αντίπαλό της. Και βέβαια την τριετία αυτή έχει νικήσει όλα τα ντέρμπι με τη Ρεάλ Μαδρίτης, τα φημισμένα “El Clasico” με πιο ηχηρά χαστούκια τις συντριβές των Μαδριλένων στο πρόσφατο 5-0 στο Καμπ Νου και το 2-6 στο γήπεδό τους τον Μάιο του 2009.
Η φετινή σεζόν έχει πολύ δρόμο ακόμη και τα μέχρι στιγμής δεδομένα είναι η πρώτη θέση της Μπαρσελόνα στο πρωτάθλημα Ισπανίας και η πρόκρισή της στους 16 του Champions League.
Ποιος ξέρει, ίσως κάποτε να λέμε στα παιδιά μας ότι ζήσαμε αυτή τη μεγάλη ομάδα που παρέδιδε μαθήματα διαστημικού ποδοσφαίρου στο μεγαλύτερο γήπεδο της Ευρώπης και όχι μόνο σε αυτό. Μια πυραυλοκίνητη ομάδα που κατέρριπτε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Μια ομάδα που είχε όλα τα στοιχεία της υπερομάδας και όχι απλά της καλύτερης ομάδας. Μια ομάδα που έκανε τους αντιπάλους της να φαντάζουν πολύ μικροί μπροστά της…
*** Η σύγκριση αναφέρεται σε συλλόγους και όχι σε εθνικές ομάδες.