Σαν σήμερα το 1998: Η Νιουκάσλ αποκτά τον Νίκο Νταμπίζα (pics)

Ποδοσφαιριστής της Νιουκάσλ, έγινε σαν σήμερα, 10 Μαρτίου του 1998, ο Νίκος Νταμπίζας!

Μετά από περίπου 3,5 χρόνια στον Ολυμπιακό όπου κατέκτησε 2 Πρωταθλήματα και έκανε τις πρώτες του συμμετοχές στο Τσάμπιονς Λιγκ με γκολ μάλιστα επί της Ρεάλ Μαδρίτης στο Μπερναμπέου, ο 24χρονος τότε Νταμπίζας, κάνει το μεγάλο άλμα και υπογράφει στη Νιουκάσλ.

Αυτή ήταν η επιβράβευση της εξαιρετικής πορείας που έκανε και η μεγάλη βελτίωση που είχε στο Λιμάνι υπό τις οδηγίες του Ντούσαν Μπάγεβιτς.

Η συνεργασία του Νίκου Νταμπίζα με τον Σερβοέλληνα τεχνικό θα αποδεικνυόταν σύντομη, όμως αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα κακής συνεργασίας ή άσχημου κλίματος. Ήταν απλά, ότι το όνομα του νεαρού αμυντικού ξεπερνούσε τα Ελληνικά σύνορα. Τον Μάιο του 1997 και έπειτα από μια γεμάτη σεζόν με 39 συμμετοχές, ο Νταμπίζας θα πανηγυρίσει το πρώτο του πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό. Ο Νταμπίζας ένιωθε την ευλογία να αποτελεί μέρος ενός νέου ξεκινήματος, χωρίς και ο ίδιος να αντιλαμβάνεται εκείνη τη στιγμή τι θα επακολουθούσε σε λίγους μήνες.

Την επόμενη σεζόν θα ξεκινούσε και ο ίδιος διαφορετικά. Πιο σίγουρος, με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και ακόμα πιο εμφανή την έμφασή του στο σκοράρισμα. Θα πετύχει 5 γκολ σε 27 παιχνίδια όταν η σεζόν θα έχει ολοκληρωθεί, με πιο σπουδαία στιγμή εκείνη που άνοιγε το σκορ στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου.

Το τελευταίο του γκολ εκείνη τη σεζόν θα το πετύχαινε στις 8 Μαρτίου του 1998. Η μεταγραφή του Νίκου Νταμπίζα στη Νιουκάσλ είχε ολοκληρωθεί ένα 24ωρο πριν, αντί κάτι παραπάνω από 600 εκατομμύρια δραχμές. Στην Καλαμάτα (νίκη Ολυμπιακού με 0-4) θα φορούσε για τελευταία φορά τα ερυθρόλευκα και στο 56' του αγώνα χρίστηκε σκόρερ με κεφαλιά. Αποθεώθηκε και με δυσκολία μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του. «Τι να πω, τους έχω μέσα στην καρδιά μου κι εύχομαι κάποτε να ξανασυναντηθούν οι δρόμοι μας. Ο Ολυμπιακός θα είναι η πρώτη μου επιλογή όταν θα γυρίσω στην Eλλάδα. Σήμερα ένιωσα κάπως περίεργα, είναι η αλήθεια. Πριν τον αγώνα σκεφτόμουν ότι ήταν το τελευταίο μου ματς, όμως μόλις ξεκίνησε το παιχνίδι τα ξέχασα όλα» δήλωσε στο τέλος της αναμέτρησης.

Στη Νιουκάσλ αποτελούσε επιλογή του θρυλικού Κένι Νταλγκλίς. Μετά το τελευταίο του ματς με τον Ολυμπιακό ταξίδεψε στην Αγγλία, όπου στις 10 Μαρτίου έβαλε την υπογραφή του στο συμβόλαιό του και παρουσιάστηκε επίσημα. Ο Πρωταθλητής Ευρώπης του 2004, γνώρισε τους νέους του συμπαίκτες, μεταξύ των οποίων και οι σπουδαίοι Άλαν Σίρερ, Τζον Μπαρνς, Σέι Γκίβεν, Ρομπ Λι, Γκάρι Σπιντ και άλλοι, αλλά και ο Τιμούρ Κετσπάγια.

Αποτελεί, βάσει επιδόσεων, έναν από τους σημαντικότερους ξένους ποδοσφαιριστές που φόρεσαν την φανέλα της Νιουκάσλ και αγωνίστηκε μαζί της σε 2 τελικούς Κυπέλλου Αγγλίας στο Γουέμπλεϊ, το 1998 και το 1999. Μάλιστα, είναι ο 6ος σε συμμετοχές μη Βρετανός ποδοσφαιριστής στα 131 χρόνια Ιστορίας του συλλόγου και ο 3ος σε συμμετοχές με την Εθνική της πατρίδας του, από όσους διεθνείς έχουν φορέσει την φανέλα της Νιουκάσλ.

Στη νέα του ομάδα θα καθιερωθεί άμεσα, θα πετύχει και το πρώτο του γκολ μέχρι το τέλος της σεζόν, ενώ τα καλύτερα θα ακολουθούσαν. Η πόρτα του μαγικού κόσμου της Πρέμιερ Λιγκ είχε ανοίξει. Έκανε ντεμπούτο στις 14 Μαρτίου, στην ισοπαλία με 0-0 εντός έδρας με την Κόβεντρι. Θα μείνει 6 χρόνια στην Αγγλική ομάδα, θα κάνει μια σπουδαία καριέρα, θα γίνει ο αμυντικός με τα περισσότερα γκολ στην Ιστορία της, ενώ θα φορέσει και το περιβραχιόνιο του αρχηγού! «Έστω κι αν ήταν φιλικό παιχνίδι, για μένα ήταν μια πολύ συγκινητική στιγμή. Ήμουν ξένος και μόλις 2,5 χρόνια στην ομάδα όταν μου προσφέρθηκε και έμεινα έκπληκτος», είχε πει. Μια στιγμή που γίνεται ακόμα πιο βαρύνουσα, αν αναλογιστεί κανείς πως τον είχε χρίσει αρχηγό ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον!

Η πιο σπουδαία του στιγμή στην Αγγλία ήταν το γκολ που πέτυχε στο μεγάλο τοπικό ντέρμπι της Νιουκάσλ με την μισητή Σάντερλαντ. Ένας ακόμη λόγος, που το όνομά του έχει γραφτεί στην Ιστορία του συλλόγου. «Είναι τρελό! Έχουν περάσει τόσα χρόνια κι όμως όλοι με ρωτάνε ακόμα για εκείνο το ματς. Όταν σκόραρα, τρελάθηκα. Για δέκα δευτερόλεπτα το κεφάλι μου είχε αδειάσει τελείως και ήμουν ένας άνθρωπος που δεν ήξερε τι έκανε», θυμάται εκείνος για τα δευτερόλεπτα που ακολούθησαν το γκολ του στις 24 Φεβρουαρίου του 2002. Ένα γκολ που έδωσε τη νίκη στην ομάδα του και που κοσμεί το σαλόνι του σπιτιού του. «Έχω φτιάξει μια κορνίζα με τον πανηγυρισμό από εκείνο το γκολ. Δείχνει όλους τους συμπαίκτες μου έτοιμους να πηδήξουν πάνω μου, μπροστά στους οπαδούς της Νιουκάσλ».

Φόρεσε 176 φορές την φανέλα της Νιουκάσλ σε 14758 λεπτά. Τον Ιανουάριο του 2004 μεταγράφηκε στη Λέστερ και εκεί αγωνίστηκε έως το καλοκαίρι του 2005, όταν και αποφάσισε την επιστροφή του στην Ελλάδα.

«Ήταν ένα τεράστιο σχολείο ζωής η θητεία μου στην Αγγλία. Τόσο ποδοσφαιρικά, όσο και προσωπικά. Εκεί είδα πόσο διαφορετικά επιδρά το περιβάλλον. Ήταν δώρο Θεού για μένα η Αγγλία. Βίωσα μία τελείως διαφορετική κουλτούρα, αισθάνθηκα επίσης πολύ άσχημα για πράγματα που έχουμε ως λαός, διότι ζώντας εκεί έβλεπα τις διαφορές» δήλωσε ο ίδιος.

Φωτογραφίες από την επίσημη παρουσίασή του:

Φωτογραφίες από το ντεμπούτο του:

Διαβάστε επίσης: Ο Νίκος Νταμπίζας στο Campion.gr!