Δημοσιογραφική παρενόχληση-Ας πούμε και καμιά αλήθεια!!!

Γράφει ο καλός φίλος και δημοσιογράφος από το sportait.gr, Γιώργος Παπαϊωάννου

ΤΟ ‘ΦΕΡΕ Η ΚΑΚΙΑ Η ΩΡΑ να βρεθώ το Σάββατο στα Δημοσιογραφικά της Τούμπας και να δω τον αγώνα του ΠΑΟΚ με τον Παναιτωλικό.
Κακιά ώρα γιατί ήταν απλά χάσιμο χρόνου σε ώρα ενός υπέροχου ηλιοβασιλέματος στον Θερμαϊκό κι επίσης κακιά ώρα για όσους θέλουν να περάσουν μπαρούφες για το ματς. Μέχρι και για διαιτησία διάβασα κάπου, αλλά – θα μου πεις- τι τον έχουμε το Τσίπρα; Εμείς τον βγάλαμε, δεν θα του αφήσουμε και το μονοπώλιο από πάνω.

Ο ΖΑΠΛΟΥΤΟΣ και εταίρος της κυβέρνησης πλέον ΠΑΟΚ είχε από μία οθόνη στην διάθεση κάθε δημοσιογράφου στα Θεωρεία, ώστε να βλέπουμε κι απ’ τη Nova τον αγώνα, πράγμα που επιβεβαίωσε και πάλι ότι η κάμερα δεν μπορεί να δείξει κάποια στοιχεία από την φυσιογνωμία ενός παιγνιδιού. Θα σας πω τι είδα εγώ, όταν μου το επέτρεπε η μίρλα των ΠΑΟΚτσήδων για την ομάδα του Λουτσέσκου.

ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΛΟΥΤΣΕΣΚΟΥ ΣΤΗ ΦΩΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ;;; ΣΑΝ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΚΑΠΟΙΟ ΞΕΝΟ ΠΑΙΔΑΚΙ.

ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ το τι χαρά πήρε ο Ρουμάνος που την σκαπούλαρε, αναλογιστείτε ότι στογγυλοκάθισε στη Συνέντευξη Τύπου κι ήταν ικανός να βρίσκεται ακόμα εκεί εάν του γίνονταν κι άλλες ερωτήσεις. Με το μαύρο κοστούμι του, τα Σισελιάνικα αγγλικά του, ίδιος Αλ Πατσίνο στα νιάτα του. Κι αν αυτό είναι φυσιολογικό λόγω της γνωστής καταγωγής της Ρουμάνικης γλώσσας απ’ τη Λατινική, δεν είναι καθόλου νορμάλ για ένα προπονητή να πλατειάζει τόσο πολύ, να τον ρωτάνε τι ώρα είναι και να απαντάει πως κατασκευάζονται τα ρολόγια.

ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ο Παναιτωλικός μπορούσε να πάρει βαθμό. Διότι ο ΠΑΟΚ ήταν να τον κλαίνε οι ρέγγες του Θερμαϊκού με ντάλα ηλιοβασίλεμα, όπως σας έχω γράψει. Στο πρώτο ημίχρονο ο αγώνας θύμιζε και φιλικό, λόγω του ότι οι παίκτες του ΠΑΟΚ είναι και πολύ δημόσιοι υπάλληλοι. Απ’ την άλλη ο Παναιτωλικός μάγκικα στημένος σε 4-4-2 κι όλοι πίσω από τη μπάλα, μέχρι κι ο Χάβος για συμπαράσταση (πάντα εκτός γραμμής πλαγίου άουτ) αν τον άφηνε ο τέταρτος.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΡΙΟΧΗ του Κυριακίδη έμοιαζε για τους παίκτες του ΠΑΟΚ να βρίσκεται μακρύτερα απ’ τη γενέτειρα του Κώστα Νικολαΐδη, τα Μουδανιά. Και κάθε φορά που ξεκινούσαν επίθεση έπεφταν σε μποτιλιάρισμα στο ύψος του αεροδρομίου. Φρίκη. Κάτι σκοτωμένες μπαλιές μόνο πέρασαν. Απ’ την άλλη έτρεμε το φυλλοκάρδι τους όταν ο Παναιτωλικός έκανε επιθέσεις. Απόδειξη οι καραμέλες  που αγόραζε για τα λαιμά του ο Ρέι, ο τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ, μετά τον αγώνα.

Η ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ του αγώνα είναι ότι τάχα στο δεύτερο ημίχρονο οι αλλαγές του Λουτσέσκου ανέβασαν μέτρα τους γηπεδούχους και πλησίαζαν τη περιοχή. Τρίχες. Ο Χάβος ανέβασε τον ΠΑΟΚ. Όχι πως το ήθελε, μα το προκάλεσε. Διότι πήρε παίκτη απ’ την επίθεση και τον άξονα και γύρισε σε 5-4-1. Δηλαδή, ενώ στο πρώτο ημίχρονο οι παίκτες του Λουτσέσκου έβρισκαν μποτιλιάρισμα στο αεροδρόμιο, στο δεύτερο πήγαιναν αέρα μέχρι τα Φλογητά. Κι έψαχναν παράδρομο να φτάσουν στα Μουδανιά. Στο τέλος τον βρήκαν.

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως ο Χάβος κάτι άλλο είχε στο μυαλό του και δεν του βγήκε. Όταν μάλιστα τον ρώτησα σχετικά στην Συνέντευξη Τύπου, είχε έτοιμη την απάντηση. Χωρίς απάντηση θα κυκλοφορούσε σε κοτζάμ Τούμπα; Μόνο που εγώ – συμπαθάτε με- δεν την κατάλαβα. Σα να μου τα μπουρδούκλωσε.

ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ όλη η ιστορία στη Τούμπα. Ένας ΠΑΟΚ βγαλμένος απ’ τα πέτρινα χρόνια του, ένας Παναιτωλικός που μπόρεσε να τον κοιτάξει στα μάτια μόνο και μόνο επειδή ο ΠΑΟΚ κάθονταν στα γόνατα, για να μην πω στα τέσσερα, ένα κακό όνειρο που είδε ο πάγκος στο ημίχρονο και το κακό συναπάντημα με τη μοίρα να παίζεις με πέντε αμυντικούς κι ο Πρίγιοβιτς να κάνει ανενόχλητος κεφαλιά στο γκολ, σα να τεντώθηκε απλά για να πιάσει από το πάνω ράφι του super market τα τελευταία corn flakes της προσφοράς.