Γράφει ο Αλέξανδρος Λοθάνο από το sport24.gr
Κάποτε ήταν συμπαίκτες. Απόψε είναι αντίπαλοι σε μια μάχη με τελικό έπαθλο την κούπα του Τσάμπιονς Λιγκ. Πόσοι προπονητές χωρούν σε μια φωτογραφία; Οι κύριοι που είδατε παραπάνω και θα δείτε παρακάτω πανηγυρίζουν την κατάκτηση του Σούπερ Καπ Ισπανίας του 1996 ως μέλη της Μπαρσελόνα. Από τους συνολικά έντεκα (!) προπονητές που προέκυψαν στην πορεία, τέσσερις εξ' αυτών ρίχνονται απόψε στην μάχη των προημιτελικών του Τσάμπιονς Λιγκ. Θα χαιρετιστούν εγκάρδια, αλλά μέχρι εκεί. Ούτε κουβέντες για τα παλιά, ούτε χρόνος για αναμνήσεις και γελάκια. Η κούπα με τα μεγάλα αυτιά ενδεχομένως να περιμένει έναν από αυτούς στις 6 Ιουνίου στο Βερολίνο.
Ο κύριος πρόεδρος και ο «Λούτσο»
Στα τέλη Μαΐου του 1996, την ημέρα που ο Λοράν Μπλαν έφτασε στην Βαρκελώνη για λογαριασμό της Μπαρσελόνα, είχε κανονίσει δείπνο με τον Γιόχαν Κρόιφ. Ήθελε να γνωρίσει το νέο του αφεντικό, αλλά εκείνη την ημέρα, έβλεπε έκπληκτος στα δελτία ειδήσεων ότι ο Ολλανδός προπονητής αποτελούσε παρελθόν για την Μπάρτσα, ύστερα από μια λαμπρή οκταετία. Ο Κρόιφ τον πήρε τηλέφωνο, του ζήτησε συγνώμη γιατί το δείπνο τους έπρεπε να ματαιωθεί και του ευχήθηκε κάθε επιτυχία στον νέο σταθμό της καριέρας του.
Ο κύριος πρόεδρος, όπως ήταν το παρατσούκλι που ακολουθούσε τον Γάλλο αμυντικό, έμεινε μόλις μια σεζόν στην Μπάρτσα. Σε αυτήν, είχε ως αρχηγό του τον Πεπ Γκουαρδιόλα και συμπαίκτες, μεταξύ άλλων, τον Τζούλεν Λοπετέγι και τον Λουίς Ενρίκε. Με τον τελευταίο, τα είπε στην φάση ομίλων του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ, ως προπονητής της Παρί Σεν-Ζερμέν ο ένας και τεχνικός της Μπαρσελόνα ο άλλος. Μοιράστηκαν από μια νίκη και απόψε τα λένε εκ νέου. Το έπαθλο, βεβαίως, είναι πολύ πιο σημαντικό για όποιον εκ των πρώην συμπαικτών πάρει την πρόκριση.
Οι δυο τους, ως συμπαίκτες, έπαιξαν συνολικά σε 33 ματς, με απολογισμό 22 νίκες, πέντε ισοπαλίες και έξι ήττες. Προσγειώθηκαν στο «Καμπ Νου» το ίδιο καλοκαίρι, αμφότεροι ως ελεύθεροι από Οσέρ και Ρεάλ Μαδρίτης αντίστοιχα, ενώ η μεταγραφή τους ανακοινώθηκε με μια εβδομάδα διαφορά. Αυτή του Μπλαν ήταν χρονικά η πρώτη επί εποχής Μπόμπι Ρόμπσον και, σε επίσημο επίπεδο, έπαιξαν μαζί για πρώτη φορά στην ρεβάνς του Σούπερ Καπ Ισπανίας, απ' όπου και η περίφημη φωτογραφία.
Στις 28 Αυγούστου του 1996, η Μπαρσελόνα ηττήθηκε με 3-1, αλλά κατέκτησε τον τίτλο, αφού στον πρώτο από τους δύο τελικούς, είχε επικρατήσει με 5-2 στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μοντζουΐκ (στο «Καμπ Νου» άλλαζαν το χορτάρι), με «όργια» των Ρονάλντο και Ζιοβάνι, οι οποίοι δεν έπαιξαν στην ρεβάνς, λόγω υποχρεώσεων με την Εθνική Βραζιλίας.
Πεπ, ο καθρέφτης του Τζούλεν
Ο Λοράν Μπλαν είναι πλέον 49 ετών, ο Λουίς Ενρίκε 44, συνομήλικος του «Λούτσο» ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ενώ 48 ετών είναι ο Τζούλεν Λοπετέγι, ο οποίος μάλιστα, την ημέρα του δεύτερου τελικού του Σούπερ Καπ στο «Βιθέντε Καλδερόν», γιόρταζε τα 30ά του γενέθλια.
Γεννημένος στο Αστεάσου της χώρας των Βάσκων, ο Τζούλεν υπήρξε ένας αξιόπιστος τερματοφύλακας που έφτασε μέχρι την Εθνική Ισπανίας, ενώ έχει να λέει πως φόρεσε την φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μπαρσελόνα. Σε καμία από τις τρεις, πάντως, δεν καθιερώθηκε, ξεπερνώντας μετά βίας, συνολικά, τις δέκα συμμετοχές (μια εξ' αυτών στους «Φούριας Ρόχας»)!
Είναι χαρακτηριστικό πως σε καμία από τις ελάχιστες παρουσίες του ως «Μπλαουγκράνα» δεν έφτασε να παίξει μαζί με Μπλαν, Λουίς Ενρίκε και Γκουαρδιόλα. Το στιλ παιχνιδιού που εκτόξευσε ο Πεπ στον πάγκο της Μπαρσελόνα αποτελεί και τον καθρέφτη στην προπονητική καριέρα του νυν τεχνικού της Πόρτο, ο οποίος εργάστηκε με επιτυχία στις εθνικές ομάδες Κ19 και Κ21 της Ισπανίας, κατακτώντας δύο Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα σε αυτές τις κατηγορίες.
Με αυτό το παλμαρέ έκανε την «έκπληξη» το καλοκαίρι αναλαμβάνοντας τους «Δράκους», φιλοδοξώντας τώρα να κάνει ένα ακόμα μεγαλύτερο «μπαμ», αποκλείοντας την Μπάγερν Μονάχου, στον πάγκο της οποίας κάθεται ο παλιός του συμπαίκτης και το σημείο αναφοράς του ως προπονητής.
«Στα χρόνια της Μπαρσελόνα είχαμε διαφορετικούς προπονητές (σ.σ. Κρόιφ, Ρόμπσον και Φαν Χάαλ) και, παρ' ότι η ιδέα παιχνιδιού ήταν ξεκάθαρα, μάθαμε διαφορετικές προσεγγίσεις, οι οποίες ήταν πολύ ενδιαφέρουσες. Προσωπικά είχα περιέργεια να μάθω τα «γιατί», ήταν κάτι έμφυτο, τόσο στο ποδόσφαιρο όσο και στην ζωή. Είναι μια φυσική διαδικασία ανακάλυψης παθών και μετά πρέπει σε αυτά να δώσεις μια μορφή» εξηγεί ο Λοπετέγι για την θητεία του στην Μπάρτσα.
Με τον Πεπ τα είπε πριν από λίγες εβδομάδες, σε πολύ εγκάρδιο κλίμα, στα επίσημα του «Βιθέντε Καλδερόν» (ναι, του ίδιου γηπέδου της περίφημης φωτογραφίας!), όπου αμφότεροι είχαν πάει να «κατασκοπεύσουν» πιθανούς αντιπάλους στα προημιτελικά, παρακολουθώντας την αναμέτρηση της Ατλέτικο Μαδρίτης με την Μπάγερ Λεβερκούζεν, η οποία κρίθηκε στα πέναλτι. Που να ήξεραν ότι λίγες ώρες αργότερα, η κληρωτίδα θα έφερνε τον έναν αντίπαλο του άλλου.
Τους τέσσερις πρωταγωνιστές της ιστορίας συνδέει η κοινή τους θητεία στο «Καμπ Νου». Ο Λοράν Μπλαν δεν διατήρησε ιδιαίτερες σχέσεις με κανέναν εξ' αυτών, αλλά ο Γκουαρδιόλα είναι στενός φίλος, τόσο με τον Λοπετέγι, όσο και με τον Λουίς Ενρίκε. Με τον «Λούτσο», μάλιστα, συνεργάστηκαν και πάλι στην Μπάρτσα, όταν ο πρώτος ήταν προπονητής της πρώτης ομάδας και ο δεύτερος αντίστοιχα της δεύτερης.
«Ο Λουίς Ενρίκε θα τα πάει καλύτερα από εμένα» δεν δίστασε να προβλέψει κάποια στιγμή, στην διάρκεια της φετινής σεζόν, ο Γκουαρδιόλα, παρ' ότι γνωρίζει ότι αυτό είναι σχεδόν αδύνατο, όχι μόνο λόγω των τίτλων που κατέκτησε ως τεχνικός της Μπάρτσα, αλλά και του ποδοσφαίρου που έπαιξε η ομάδα υπό τις οδηγίες και την κατεύθυνσή του.
Προπονητής εκείνης της Μπαρσελόνα ήταν ο Μπόμπι Ρόμπσον και μεταφραστής του ο Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος παρέμεινε στην Βαρκελώνη όταν έφυγε ο Άγγλος, όντας βοηθός και του Λουίς Φαν Χάαλ.
Ας ρίξουμε, όμως, μια ακόμα ματιά στην φωτογραφία: Ο Αλμπέρτ Θελάδες ένας εξαιρετικός αμυντικός μέσος που μεγάλωσε στην «Μασία» και έπαιξε και στην Ρεάλ Μαδρίτης, εργάζεται πλέον ως προπονητής της Κ21 της Ισπανίας. Ο Αλμπέρτ Φερέρ και ο Σέρχι Μπαρχουάν, ακούραστοι ακραίοι μπακ (δεξιά και αριστερά αντίστοιχα), παλεύουν για να καθιερωθούν ως προπονητές στην Πριμέρα Ντιβιζιόν.
Ο «Τσάπι» ανέβασε πέρυσι την Κόρδοβα στην πρώτη κατηγορία, αλλά απολύθηκε στην διάρκεια του πρώτου γύρου, ενώ ο Σέρχι ανέλαβε πρόσφατα την Αλμερία, με (δύσκολη) αποστολή να την κρατήσει στα «σαλόνια» του Ισπανικού ποδοσφαίρου.
Ο Αμπελάρδο, ένας δυναμικός κεντρικός αμυντικός, κέρδισε τις εντυπώσεις ως προπονητής της δεύτερης ομάδας της Σπόρτινγκ Χιχόν και, κόντρα στα προγνωστικά, διεκδικεί με αξιώσεις την άνοδο στην Πριμέρα Ντιβιζιόν με την πρώτη ομάδα, γεμάτη πιτσιρικάδες.
Ο Βούλγαρος Χρίστο Στόιτσκοφ, ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς της εποχής του, προσπαθεί να κάνει καριέρα προπονητή, αλλά με θητεία στην εθνική ομάδα της χώρας του, σε Θέλτα, Μαμέλοντι Σάνταουνς (Νότιας Αφρικής!), Λίτεξ Λόβετς και ΤΣΣΚΑ Σόφιας, απλά απέδειξε ότι δεν του πάει αυτός ο ρόλος.
Ο Αργεντίνος Χουάν Αντόνιο Πίτσι, ένας αξιόπιστος επιθετικός, έχει εργαστεί ως προπονητής σε εφτά διαφορετικές ομάδες σε Αργεντινή, Χιλή και Μεξικό (αυτή την εποχή είναι στην Λεόν), έχοντας να επιδείξει δύο πρωταθλήματα, με Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα στην Χιλή και Σαν Λορέντσο στην Αργεντινή.
Στην φωτό δεν υπάρχουν ο Εμανουέλ Αμουνίκε, νυν προπονητή της Κ17 της Νιγηρίας, ούτε ο Ρόμπερτ Προσινέτσκι, με θητεία σε πολλές ομάδες και νυν ομοσπονδιακός τεχνικός του Αζερμπαϊτζάν. Από τους υπόλοιπους (Ρονάλντο, Ζιοβάνι, Λουίς Φίγκο, Βίτορ Μπαΐα, Γκιγέρμο Αμόρ.), κανένας δεν έγινε προπονητής, αλλά όλοι παρέμειναν συνδεδεμένοι, από άλλα πόστα, με το ποδόσφαιρο. Ο Φίγκο, μάλιστα, διεκδικεί την προεδρία της ΦΙΦΑ (σιγά μην τον αφήσει ο Σεπ Μπλάτερ) και, αν τα καταφέρει, θα είναι ο δεύτερος από εκείνη την ομάδα που θα καταλαμβάνει τέτοια παραγοντική θέση.
Πρόεδρος της ρουμανικής ομοσπονδίας έφτασε να είναι ο Γκεόργκι Ποπέσκου, επίσης παρών στην φωτογραφία, ο οποίος όμως έχει συμπληρώσει αισίως πάνω από 400 ημέρες στην φυλακή! Τον Μάρτιο του 2014, ο άλλοτε αρχοντικός στόπερ και αρχηγός της Εθνικής Ρουμανίας καταδικάστηκε σε τρία χρόνια και έναν μήνα φυλακή για «ξέπλυμα» χρημάτων και φοροδιαφυγή, στο πλαίσιο μεταγραφών Ρουμάνων ποδοσφαιριστών στο εξωτερικό. Πριν από λίγες ημέρες, πήρε πενθήμερη άδεια και πέρασε το Πάσχα με την οικογένειά του. Πως τα φέρνει η ζωή πολλές φορές.
