Ισπανικό μάθημα ΠΑΙΔΕΙΑΣ!

Του Παναγιώτη Περπερίδη
Ποδοσφαιρική ανάλυση (προφανέστατα) δεν θα κάνω. Θα παρατηρήσω απλώς ότι ''προφανές'' στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει. Κάποιες φορές υπάρχει ''πρωτοφανές''. Είναι πρωτοφανές μια ομάδα να κάνει back to back σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα , έχοντας πάρει στο ενδιάμεσο κι ένα Μουντιάλ. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για απόλυτη δικαίωση της ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας της χώρας που το πετυχαίνει. Η Ισπανία ,λοιπόν, έχει στίγμα, έχει φιλοσοφία, έχει ταυτότητα, έχει μεγάλους παίκτες που ξεπέρασαν την κούραση και απέδειξαν σε όλο τον πλανήτη ότι το ποδοσφαιρικό παράδοξο μπορεί να λειτουργήσει. Απόψε μάθαμε πώς μια ομάδα χωρίς επιθετικό στην ενδεκάδα της (τουλάχιστον αυτή ήταν η ανάγνωση πριν τον αγώνα) ρίχνει 4 στην αντίπαλό της σε τελικό του Euro.
Προσέξτε κάτι. Η Ισπανία έχει εδραιωμένη μια εξαιρετικά ισχυρή και απόλυτα προσανατολισμένη αθλητική παιδεία που φέρνει αποτελέσματα. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο. Παντού! Ο τρόπος που χρηματοδοτείται ο αθλητισμός στη χώρα, η διαχείριση των πόρων, η αέναη αναζήτηση ταλέντων, οι ακαδημίες, η κουλτούρα του κόσμου που έχει εκπαιδευτεί να παρακολουθεί (τον) και να συμμετέχει στον ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ, ο τρόπος που διοραγνώνονται οι λίγκες... Όλο το σύστημα είναι άρτιο.
Ως εκ τούτου η ανάπτυξη όλων ανεξαιρέτως των αθλημάτων και οι επιτυχίες (σχεδόν) σε όλα τα επίπεδα έχουν μια πολύ λογική εξήγηση. Η Ισπανία δεν δημιούργησε περιστασιακά μία αθλητική βιομηχανία για να εξυπηρετήσει ''άλλους'' σκοπούς. Η Ισπανία έχτισε ένα οικοδόμημα με ισχυρές βάσεις που δεν πρόκειται να καταρρεύσει ποτέ. Επίσης, η Ισπανία φροντίζει να στηρίζει τα αθλήματα, τις ομάδες και κυρίως τους αθλητές. Κοινωνοί του αθλητισμού είναι ΜΟΝΟ οι απολύτως γνώστες του και λειτουργοί του οι απολύτως ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ!
Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Το δυσκολότερο στη ζωή δεν είναι να φτάσεις στην κορυφή. Είναι να μείνεις εκεί. Για να πετύχεις αυτό που πέτυχε η Ισπανία χρειάζεται πριν και πάνω απ' όλα ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ και σωστή (ορθολογικά δομημένη και με συνέπεια ακολουθούμενη) ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!
Έννοιες παντελώς άγνωστες στην Ελλάδα. Όπως και μία ακόμα έννοια: Η ΥΠΟΜΟΝΗ!
Βλέπετε όμως ότι και χωρίς όλα αυτά οι Έλληνες αθλητές φροντίζουν να είναι πάντα ανάμεσα στους κορυφαίους στην Ευρώπη. Ανάμεσα στους κορυφαίους στον κόσμο.
Από βίτσιο, από πάθος, από αγάπη. Με υπερβάσεις.
Αυτό όμως είναι αρκετό μόνο για να φτάσεις στην κορυφή. Όχι για να μείνεις εκεί.
Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά της Ισπανίας από την Ιταλία (και όποια άλλη Ιταλία λειτουργεί περιστασιακά)!!!