ΟΙ ΑΡΘΟΓΡΑΦΟΙ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΠΟΔΙΟΥΝ ΤΙΜΕΣ ΣΤΟΝ ΟΤΟ ΡΕΧΑΓΚΕΛ, ΑΛΛΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΟΝ ΞΕΠΡΟΒΟΔΙΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΞΟΔΟ!-Μπορεί η Εθνική μας ομάδα να στάθηκε αξιοπρεπώς κόντρα στην Αργεντινή και να αποκλείστηκε με «ψηλά το κεφάλι» από το Παγκόσμιο Κύπελλο, ωστόσο το σύνολο της σημερινής αρθρογραφίας του ελληνικού Τύπου στέκεται στην προσφορά και το επικείμενο «αντίο» του Ότο Ρεχάγκελ. Τα περισσότερα σχόλια αποθεώνουν τον Γερμανό τεχνικό («ο μεγαλύτερος ευεργέτης του ελληνικού ποδοσφαίρου», «δραπετεύσαμε από την εγχώρια μιζέρια»), ωστόσο κάποια τονίζουν και την ανάγκη αποχώρησης από τον πάγκο της Ελλάδος («για το καλό όλων οι δρόμοι πρέπει πλέον να χωρίσουν», «να μην παίζαμε στα… κουτουρού»).
«Για το καλό όλων»
Χρήστος Σωτηρακόπουλος («SportDay»): «Η χθεσινή καλή εμφάνιση, παρά την ήττα από την Αργεντινή, μας δίνει το δικαίωμα να λέμε ότι αποκλειστήκαμε με ψηλά το κεφάλι. Αλλά και να το… χτυπάμε στον τοίχο για την κακή εμφάνιση της πρεμιέρας, η οποία κόστισε εντέλει την πρόκριση. Διότι αν ήταν ουτοπικό να ζητάμε αποτέλεσμα ακόμα και από την ανανεωμένη ομάδα του Μαραντόνα, αποδείχθηκε ότι το να μη χάσουμε από την Νότιο Κορέα ήταν απολύτως εφικτό. Κι όμως, χθες η Εθνική με την καλή της διάταξη και το υποδειγματικό διπλό μαρκάρισμα στον Μέσι πραγματοποίησε εμφάνιση καλύτερη ακόμα και από το ματς με τη Νιγηρία. Αν λάβουμε υπόψιν ποιους παίκτες είχε απέναντί της. Το Μουντιάλ ξεκίνησε με αξιοπρέπεια και σύντομα πρέπει να αρχίσει η δουλειά για τα προκριματικά του Euro 2012. Μαζί με ένα «ευχαριστώ», αλλά οπωσδήποτε κι ένα «αντίο» στον Ότο Ρεχάγκελ. Δεν ξεχνάμε ασφαλώς ότι αυτός μας μετέβαλε την τελευταία δεκαετία από απλούς θεατές των μεγάλων διοργανώσεων σε συμμετέχοντες, ακόμα και πρωταγωνιστές, αλλά για το καλό όλων οι δρόμοι πρέπει πλέον να χωρίσουν».
«Να χτίσει πάνω στα καλά»
Βασίλης Βέργης («Goal news»): «(…) Η Εθνική Ελλάδας όντως έφυγε με το κεφάλι ψηλά. Έπαιξε όπως ξέρει. Με εξαιρετική αμυντική λειτουργία. Διάβασε πολύ καλά το παιχνίδι του Λίο Μέσι, όμως οι τρεις αναγκαστικές αλλαγές της απαγόρευσαν να διεκδικήσει ό,τι μπορούσε δημιουργικά. Για 26 λεπτά η Εθνική ήταν μέσα στο παιχνίδι της πρόκρισης. Η Νιγηρία ισοφάρισε, αλλά η Ελλάδα λύγισε από τον Ντεμικέλις, όχι τον Μέσι, τον Αγκουέρο ή τον Μιλίτο. Έτσι είναι η μπάλα. Η καλύτερη ομάδα σταμάτησε στον Αλέξη Τζόρβα, όμως συνήθως (όχι πάντα), ο καλύτερος κερδίζει. Είναι δικαιοσύνη και αλήθεια μαζί. (…) Ένα τεράστιο κεφάλαιο έκλεισε. Και μία καινούργια μέρα ανοίγει. Ας κρατήσει η εθνική Ελλάδα σε όλα τα επίπεδα όσα της πρόσφερε ο Ότο Ρεχάγκελ και ας προσπαθήσει να χτίσει πάνω στα καλά το ‘αύριο’. Πιο δημιουργικό στην ποιότητα, αντίστοιχα σημαντικό στο αποτέλεσμα».
«Ο μεγαλύτερος ευεργέτης»
Μιχάλης Τσόχος («SportDay»): «Λίγες γραμμές για τον άνθρωπο που προσέφερε τα περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν ήταν καλός κόουτς. Δεν του άρεσε να παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο ή δεν μπορούσε να παίξει. Συνήθως δεν έκανε επιτυχημένες αλλαγές. Έβαζε τους παίκτες σε λάθος θέση ή τους επέβαλλε ακόμα και να παίζουν με το «ανάποδο» πόδι. Είχε εμμονές και πολλές φορές δεν καλούσε τους παίκτες άξιζαν θέση στην ομάδα. Απ’ όλα αυτά κι άλλα πολλά τώρα που αυτός θα φύγει και θα έρθει ο επόμενος θα γλιτώσουμε. Από τη συμμετοχή σε δύο τελικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, από τη συμμετοχή σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, από την πρώτη μας νίκη και το πρώτο μας γκολ σε Μουντιάλ, από την κατάκτηση ενός Euro δεν ξέρω ποιος θα γλιτώσει. Όλοι όσοι συμμετέχουν με οποιονδήποτε τρόπο στο ελληνικό ποδόσφαιρο οφείλουν να σταθούν προσοχή και να πουν ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ότο Ρεχάγκελ, τον μεγαλύτερο ευεργέτη του ελληνικού ποδοσφαίρου».
«Γιγάντιο ‘ευχαριστώ’ σε Ότο»
Βασίλης Σαμπράκος («Εξέδρα»): «Επί 88 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα ελπίζαμε. Πιστεύαμε. Κι ας αντιλαμβανόμασταν ότι η διαφορά στην ποιότητα είναι μεγάλη. (…) Δεν έχασαν χθες την πρόκριση. Την είχαν χάσει από το πρώτο παιχνίδι. Εκεί που έγινε το μεγαλύτερο λάθος. Δεν είναι όμως ώρα για γκρίνια. Είναι ώρα για ένα μπράβο στα παιδιά της Εθνικής για την προσπάθειά τους. Και ένα γιγάντιο ευχαριστώ, με μία βαθιά υπόκλιση στον Ότο Ρεχάγκελ! (…) Η Ελλάδα θα πρέπει να τον αποχαιρετήσει σαν τον μεγαλύτερο. Με τις μεγαλύτερες τιμές. Με τις πιο λαμπρές εκδηλώσεις. Θα τον θυμόμαστε για πάντα ως τον προπονητή που έδιωξε τη μιζέρια και μας επέτρεψε να ονειρευόμαστε. Επί των ημερών του η Ελλάδα έγινε, στο ποδόσφαιρο, ομάδα…».
«Η επόμενη μέρα δεν θα είναι εύκολη»
Ανδρέας Δημάτος («Goal news»): «(…) Από το 2002 μέχρι και χθες το βράδυ έχουν γίνει τεράστια βήματα προόδου από αυτή την ομάδα μέσα στο ευρύτερο περιβάλλον ενός ελληνικού ποδοσφαίρου που νοσεί. Η Εθνική, υπό τις οδηγίες του Ότο Ρεχάγκελ, που κατάφερε να αξιοποιήσει ό,τι καλύτερο διαθέτει το ποδόσφαιρό μας, δραπέτευσε από την εγχώρια μιζέρια. Εκτιμώ ότι σε αυτό το Μουντιάλ κλείνει ένας κύκλος, απόλυτα επιτυχημένος, του Γερμανού προπονητή ο οποίος έχει ανεβάσει πολύ τον πήχη για τον αντικαταστάτη του. Η επόμενη ημέρα δεν θα είναι εύκολη για το ελληνικό ποδόσφαιρο και την εθνική ομάδα. (…) Δεν είναι δεδομένη η παρουσία αυτή της χώρας στις ψηλές θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης της FIFA. Δεν είναι εξασφαλισμένο το υψηλό επίπεδο στο οποίο έχει διατηρηθεί αυτή η ομάδα. Είναι καλό να βλέπεις μόνο ψηλά, αλλά κάποια στιγμή δεν κάνει κακό και μία ματιά στο προ Ρεχάγκελ παρελθόν μας. Δεν είναι δα και το τόσο μακρινό».
«Τέλος με αξιοπρέπεια»
Γιώργος Κοσμάς («Εξέδρα»): «Το ταξίδι στη Νότια Αφρική τελείωσε με αξιοπρέπεια. Σε αντιδιαστολή με τους άσχημους οιωνούς που υπήρχαν μετά την τραγική πρεμιέρα με τη Νότια Κορέα. Τότε που ο Ρεχάγκελ είχε την ‘έμπνευση’ να παίξει ένα… απίθανο 4-3-3, κάνοντας παιδαριώδη λάθη στην επιλογή των παικτών και στις κινήσεις από τον πάγκο, με αποτέλεσμα να στερήσει ουσιαστικά από την Εθνική την πρόκριση στους ‘16’ του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Διότι εκεί κρίθηκαν, τελικά, όλα. Στο πρώτο παιχνίδι. (…) Η ουσία είναι να έχεις κάτι να παρουσιάσεις στο γήπεδο με τη μπάλα στα πόδια. Να έχεις κάποιο σχέδιο. Να μην παίζεις στα… κουτουρού. Η Εθνική, ωστόσο, είχε στηθεί από τον Ρεχάγκελ μόνο για να μη φάει γκολ. Δεν είχε το παραμικρό πλάνο ανάπτυξης. Γι’ αυτό και πιστεύω ότι πως μία Εθνική με τακτική και ορθολογική διαχείριση από τον πάγκο θα μπορούσε να είχε καλύτερη τύχη…».
sportdog.gr
